Zakkenvulster

Kent u die plaatjes nog van die Europarlementariërs die ’s ochtends even hun paraaf kwamen zetten, en daarna weer maakten dat ze wegkwamen? Zakkenvullers waren het, en volkomen terecht stak een storm van kritiek op. Maar dat gebeurt heus niet alleen in Brussel en Straatsburg. Ook in Den Haag is alles mogelijk. Want wij hebben Gonny van Oudenallen. Die heeft een variant op het proletarisch winkelen bedacht: proletarisch kamerlidmaatschap. In mijn geliefde Amsterdam werd Gonny door het electoraat de Gemeenteraad uitgebonjourd. Ze had, zoals u zich wellicht nog herinnert, op een schandalige manier een greep in de gemeentekas gedaan. Gonny bleek maar liefst 70.000 euro tegen de regels aan haar eigen bedrijf te hebben overgemaakt, zodat ze via haar eigen bedrijf voor zichzelf kon werken. Dat is net zoiets als in jezelf praten. Schizofrenie? Nee, creatief zakkenvullen, dacht ik.

Meewarig bekeek ik de nieuwsberichten. De club van patjepeeërs die als LPF door het leven gaat, vond het financiële gerotzooi van Gonny te gortig. Ach ja, je moet toch wat verzinnen om je reputatie weer op te vijzelen na de jarenlange opeenstapeling van rampen, vechtpartijen, in scène gezette bedreigingen en contacten met neo-fascistische organisaties. Dus dat meneer Van As Gonny de ontstane vacature in zijn fractie niet wilde laten opvullen is niet meer dan een lekker potje window-dressing. Maar Gonny? Gonny heeft een geheel eigen beleving van de situatie: “De LPF-fractie en ik hebben besloten geen fractie te vormen.” O, da’s knap. Dus als de partij op welker lijst je staat jou de toegang weigert heet het dat de LPF-fractie en jij iets hebben besloten? Nee, Gonny? Je bent uitgekotst. Eenzijdig. Het was een besluit waar jíj niet bij betrokken was.

Gonny is dus als kleine zelfstandige in de Kamer geïnstalleerd. Dat moest wel afgelopen vrijdag gebeuren, want dat leverde haar namelijk anderhalf jaar extra wachtgeld op. Zaken zijn zaken. Maar volgens Gonny ging het niet om het geld: “Het landsbelang gaat voor, het is belangrijk dat de Kamer compleet is.” Ze zei het echt…

Haar eerste speech in de kamer betekende meteen al een flater voor Gonny. Ze sprak de publieke tribune toe. Dat is niet de bedoeling. Vreemd trouwens. Gonny wil wel praten tegen het publiek, maar ernaar luisteren doet ze nooit: vergaderingen van Amsterdamse raadscommissies beginnen altijd met een half uurtje waar burgers de raadsleden mogen toespreken. Ik heb nog nooit meegemaakt dat Gonny daar op tijd aanwezig was. Meestal kwam mevrouw binnen als de laatste burger net klaar was met zijn betoog…

Maar ik ben gerustgesteld: de kamer is compleet en ons land zal worden meegevoerd in de vaart der volkeren. Want Gonny is er helemaal klaar voor. Haar persoonlijk assistent Lucien Spee zal ten strijde trekken tegen het Parool. Want het Parool plaatst altijd rotfoto’s van Gonny. Zelfs een ingezonden brief leidde niet tot verbetering. Maar het Parool heeft natuurlijk gelijk: wat anders moet je plaatsen dan een rotfoto, als het gaat om een rotwijf?