Hier is weer een brief van uw lievelingszoon.

Ach, moeder, mijn tijdelijke huisvrouw is weggelopen. En wie had het nakijken? Juist, uw lievelingszoon. En die heb, deze niet zo mooie maar zeer ervaren huisvrouw, met lede ogen moeten zien vertrekken. Nou, ja, eigenlijk was ze gewoon weg op een dag. Met al haar spullen, en een paar van mij. Wat moet ze een haast gehad hebben! Ik wist zelf pas dagen later,dat ze voorgoed weg was. Toen ze niet meer terugkwam. En ik ga elke dag meer geloven dat ze werkelijk niet meer terugkomt. Het wordt voor mij steeds echter, ook al is het voor haar misschien meteen echt geweest.

Het huis ziet er nu wel netjes uit.

Alleen uw kind is erg verdrietig, maar naast dat het mij veel heeft gekost, heeft het mij natuurlijk ook veel opgeleverd. Ik hield veel van haar, tot wel drie keer per dag. Ik houd nog steeds van haar, maar hoeveel, valt niet in maat of getal uit te drukken.

Voor Bloem, zeg maar: bij mij in dienst kwam, en vervolgens bij mij in trok, poetste zij elders.

Zij werkte veel voor oudere dames, vertelde zij mij. Oudere dames die dik waren en oud en ook verlaten, net als uw lievelingszoon. Maar dan ook nog behept met velerlei kwalen, als hart en vaatziekten, kanker, ik noem maar wat. En ook geestesziekten, denk ik, afgaande op haar verhalen van wat zij allemaal schoon moest maken. Maar dat kon Bloem niet bevestigen, want zij heeft geen verstand van geestesziekten, zei ze. Ze is er zelfs een beetje bang voor, maakte ik uit haar blik op. Wel heeft zij tijdens al dat huishoudelijk werk behoorlijk goed Nederlands leren spreken.

Die oudere dames konden veelal moeilijk bukken, bijvoorbeeld onder het bed, of in het toilet, want een toilet moet op den duur ook schoon. Nou dat heb ik wel van Bloem geleerd. Waar Bloem heeft gestaan is het schoon en leeg.

Weet u eigenlijk nog wel dat zij Bloem heette, mama? Eigenlijk heette ze zoiets als Moeboemba of Kketoemba, want Bloem is wel een beetje een gekke naam voor iemand uit de Kongo. Als u niet meer weet dat zij Bloem heet, laat het dan maar zo, want zij heet eigenlijk geen Bloem, en ten tweede is Bloem weg.

Categorieën: Verhalen

3 reacties

LouisP · 31 december 2010 op 17:27

Lareep,
‘k vind em geweldig sterk geschreven..

L.

arta · 2 januari 2011 op 09:38

Aaaaah, wat triest!

Schorpioen · 2 januari 2011 op 21:48

Geweldige laatste alinea!
:hammer:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder