Boos wierp hij de fles wijn over de camping

Kamperen is afzien en een test voor je relatie. Eigenlijk begint dat al in de auto. Het kaartlezen en het opvolgen van de daaruit volgende instructies is een balanceren op een hooggespannen draad boven diepe afgronden. In een geoliede relatie rijdt de bestuurder direct de opgegeven route die de bijrijder opgeeft. Als de bestuurder twijfelt moet de bijrijder dat kunnen accepteren. Het is natuurlijk een deuk in je ego als je moet toegeven de weg niet goed hebt afgelezen uit de Michelin.

Wachten op een ogenblik

Mijn dochter en ik en haar vriendin hebben vanmiddag kroketten en saucijzenbroodjes gegeten in het restaurant van het ziekenhuis. We waren uitgehongerd geraakt na anderhalf uur wachtkamer. De diagnose was snel gesteld: de oogjes hebben een beetje hulp nodig om gewoon tv te kijken of te kunnen lezen. De oogarts, een geduldige grijzende jongeman op leeftijd, nam eens goed de tijd om mijn kleine lief in de ogen te kijken. ‘Mooi’, was zijn oordeel. Ik knikte. Niets aan de hand, alleen een beetje bijziend. Het ‘recept’ met de conclusie, de prijs voor een middagje wachten, borg ik goed op.

Overspel in de trein, walging over echtgenoot

Zit nu in de trein, getsie het is druk, moet me tussen net uitgeslapen, nou ja wakkere studenten invechten in de coupe. Ik heb altijd veel gereisd met de trein, laatste tijd steeds minder. Ik verlang terug naar de rust en ruimte van vroeger. Het is warm en vol. Echt lekker zit ik niet in deze dubbeldekker. Gewoontegetrouw ga ik in een tweetje aan het gangpad zitten in de hoop dat ik een vrij plaatsje behoud. Maar, er was geen houden aan.

Johnny H: van prikkeldraad tot gêne

Dat de Tour de France lijden impliceert hoeft na zondag geen nadere uitleg. Ik miste de aanrijding van de kopgroep. Over lijden gesproken. Net na het incident schakelden wij de tv in. Uit het commentaar begrepen we dat Johnny H. met virtuele bolletjestrui en al van de weg gereden was door een zwarte auto en in het prikkeldraad beland was. Hij kon geen kant op. Althans volgens de tv-commentator. Nogmaals: ik had het niet gezien.

Rupsje nooit gedacht verbouwt de boel

Wij wonen in een wijk waar rupsje nooit genoeg heerst. Mooie ruime woningen, geplaatst op behoorlijke kavels. Comfortabele huizen zijn het, voorzien van moderne keuken vol slimme gadgets en badkamers waar je niet alleen schoon kunt worden. Meer kamers dan je nodig hebt. Gewild zijn de huizen dan ook, makelaars sturen bijna wekelijks brieven om ons op het idee te brengen te verhuizen zodat zij met ons huis hun cliënten kunnen bedienen en er zelf ook wijzer van worden in hun al goed gevulde portefeuille. Maar we doen het niet, we blijven zitten op ons kaveltje.