Omdat ik besloten had te stoppen met voetbal, fietste ik niet in een jubelstemming naar huis. Die twee doelpunten die ik had gescoord waren fantastisch, maar ze hadden me vrijwel zeker geen plek opgeleverd in het eerste elftal. Ik moest binnenkort maar eens nadenken over mijn toekomst. Ik vroeg me af of er nog iets anders was waar ik gelukkig mee kon worden. En kon ik dat überhaupt worden zonder Petra?
Eens in de zoveel tijd zie ik op tv of hoor ik op de radio een nummer waarvoor ik meteen naar de winkel ren. Helaas gebeurt dat niet zo heel erg vaak, maar de afgelopen jaren ben ik naar de platenboer gesprint voor de nieuwste hits van onder meer Abel, Human League, Roger Sanchez en Third Eye Blind. De afgelopen week sprong ik bijna in mijn tv van enthousiasme toen ik [url=http://www.amerie.net/site.html]Amerie[/url] in strakke hotpants ‘1 Thing’ hoorde zingen.
In een druilerige regen zette ik mijn fiets in een bijna lege stalling. Ik schrok van de ambiance. Dit voetbalveld lag er wel erg triest bij. De zandvlakte met af en toe een graspolletje was afgezet door een roestige omheining. Een oud mannetje dat stonk naar drank wees me de weg naar de kleedkamer. Ik dacht aan stoppen met voetballen, hoewel de trainingen altijd geweldig waren. Lekker iemand poorten of proberen het hoofd van iemands romp te schieten! Maar na afloop lachen om flauwe grappen kostte me wel steeds meer moeite.
Volgens de documentaire ‘[url=http://www.hollywoodlibrarian.com]The hollywood librarian[/url]’ worden bibliothecarissen in films vaak afgeschilderd als mietjes die niets durven en de hele dag met hun neus in de boeken zitten. Maar gelukkig worden ze soms ook als echte actiehelden neergezet. Uit de schappen van de videotheek haalde ik vorige week ‘Miranda’ waarin een bibliothecaris uit liefde voor een meisje zonder angst gestoorde mannen het leven zuur maakt. En binnenkort kun je ‘The librarian’ huren, waarin een bibliothecaris achter de gemene dieven van een kostbaar kunstvoorwerp aangaat.
Heel moe word ik er soms van als ik weer ‘YMCA’ of ‘That’s the way I like it’ uit de speakers hoor komen bij een dorpsfeest. Dan wil ik meteen naar buiten rennen, op mijn fiets springen en wegrijden tot ik niet meer weet waar ik ben (nu weet ik dat toch al vaak niet als ik in de provincie ben, maar dat terzijde). Gelukkig zijn er ook deejays die wel begrijpen hoe je een originele set moet opbouwen. Twee daarvan zijn [url=http://www.love2party.nl/article/article.asp?art_id=3083]Dimitri from Paris[/url] en [url=http://www.joeynegro.com/indexflash.htm]Joey Negro[/url].
