Met de trein

‘Kom op pap.’
Maartje schreeuwt het tegen de harde wind in. Papa kromt zijn rug nog meer en stampt nog harder op de pedalen. De harde wind laat zijn haren alle kanten opwapperen.

Pensioen

‘Het kan niet hoor meneer.’ Ik hoor het haar duidelijk zeggen met een zacht Limburgs accent.
‘Het kan niet’, echo ik. ‘Wie maakt dat eigenlijk uit.’
Het antwoord is te voorspellen.

Kinderspel

De afspraak met België is als volgt: De Belgen mogen Nederland militair binnenvallen, maar moeten er voor zorgen dat er geen Nederlandse militair gedood wordt. Aanbevolen wordt om de Belgische wapens in de lucht te richten. Een vreemde afspraak? Niet in het licht van het Afghanistan verhaal. Als een gebied te gevaarlijk is voor militairen die getraind zijn om te vechten en goed zijn uitgerust, wie moet je dan sturen?

Speeltuin

Zijn beentjes bungelen een paar centimeter vrij van de grond.
Heen en weer, links, rechts, links.
Continu.
Op de grond liggen rubberen tegels, rood. Heel donkerrood inmiddels door al het vuil dat er op ingetrokken is. Eerst stond er een glijbaan voor de kleintjes nu hangen er twee schommels. Langzaam wiegde zijn jonge lijf naar voor en achteren, de andere schommel was leeg net als de rest van het speeltuintje.

Stilte

Er viel een ijzige stilte. Zeker twee minuten lang zweeg de televisie. Commentaar was overbodig. De fotograaf boog over de tafel in zijn donkere kamer en ondersteunde zijn hoofd met een hand, tranen welden op in zijn ogen. De herinneringen werden hem teveel. Het terugzien van zijn eigen opnames bracht zijn geheugen ook een fiks aantal jaren terug in de tijd.