Hard Gras

“Papa! Wakker [i]worre[/i]!”

Terwijl ik me omdraai, op zoek naar waar het geluid vandaan komt, voel ik de gezellige avond van gisteren overal pijn doen. Aan de rand van het bed is mijn zoontje bezig om op het bed te klimmen. Behaalde resulaten uit het verleden bieden mij wel degelijk een garantie voor wat komen gaat en als vanzelf zet mijn lichaam zich in een beschermende houding. Onlangs is m’n kleine grote man twee geworden en sinds een paar weken ook bijdehand genoeg om zelf uit bed te klimmen.

I <3 Robin

Het Kings Hotel hier in Stokenchurch, een gehucht tussen Oxford en Londen, ziet er aan de buitenkant nog alleraardigst uit. Alleen de naam al doet je vermoeden dat je in een warm bad terecht zult komen. Maar net zoals Queen Elizabeth is het oud, verlept en niet meer dan een laatste wanhopige poging statig te zijn. Het bad zelf is al niet veel beter. M’n voeten raken het plafond wanneer ik probeer wat te ontspannen, nadat ik vlak hiervoor tevreden heb geconstateerd dat op de niet al te grote televisie aan de wand, in ieder geval drie sportzenders beschikbaar zijn van Skysports.

Hup Duitsland!

Europa. Het leek zo’n goed idee. Al die landen zouden dezelfde munt moeten hanteren. De grenzen open. Een paspoort zou iets worden wat we nog herinnerden van vroeger en mocht er al eens een land onverhoopt in de problemen komen losten we dat gezamenlijk op. Prachtig. Samen één. De historie is inmiddels bekend. Het is hysterie geworden en we zijn er nog lang niet. Waar wij een stabiliteitsmechanisme zien als een noodfonds zullen andere landen het aangrijpen als een ideaal potje om de begroting sluitend te krijgen en begint de ellende weer opnieuw.

Kinderindustrie

Gisteren werd bekend dat GroenLinks in haar verkiezingsprogramma met het voorstel komt dat alle Nederlandse basisscholen van 7:00u ’s ochtends tot 19:00u ’s avonds kinderen moeten kunnen opvangen. Volgens GroenLinks kan dit een oplossing zijn om zorg en werk beter te combineren. Ik heb gezocht naar een logische verklaring over het waarom van dit voorstel, maar kon hem niet vinden.

Zwart-Wit

De stille tocht met 15.000 deelnemers op de Dam in Amsterdam, schouder aan schouder, was indrukwekkend. Burgemeester Van der Laan hield een prachtige speech. Tal van Bekende Nederlanders waren aanwezig om te laten zien: Dit. Mag. Nooit. Meer. Gebeuren.