De School met den Bijbel heette de school indertijd. Ik moet nu wennen aan de nieuwe naam De Fontein. Het schoolhoofd zag ik een jaar terug toevallig, bij een kerstdienst in de kloosterkerk. “Hee meester Bakker!”, Hij zei niets en duwde de collectezak naar me toe. Gereformeerden houden niet van Lees meer…
Ongelijk aan Jean-Baptiste Grenouille* ben ik niet geboren op een vismarkt. Ik ben geboren in Staphorst aan de Prinses Beatrixstraat, een naam die nu weer in ere hersteld zal zijn, zo deze tussentijds al is aangepast. Het was, hoe dan ook, een klein stukje Staphorst zonder vreze Gods, zonder zwarte Lees meer…
De berm biedt een oase aan veldbloemen, teunisbloem en korenbloem, zie ik daar een enkele verdwaalde klaproos? De oproep van vorig jaar om guerrilla gardening heeft her en der tulpen opgeleverd. Maar die zijn weer met de noorderzon vertrokken, als guerrilla kun je ook niet eindeloos op dezelfde plek blijven Lees meer…
De moord op Pim Fortuyn, de moord op Theo van Gogh. Publieke zaken, waar hoe dan ook een gevoel bij ontstond van verdriet en onmacht. Maar nooit heb ik me zo oprecht en intens treurig gevoeld om een publiek geval als bij de bevestiging van de dood van de twee Lees meer…
Bah, bloed onder nagels vandaan slorpend, treitervervelend. Het wordt ook vaak op een dreinerige manier uitgesproken. Die arme Jezus, verworden tot jeetje verworden tot [i]jéétjúhhh[/i]. Met dubbele klemtoon ja, om de verontwaardiging van het verwende exemplaar nog eens extra te benadrukken. En een extra lange uithaal aan het einde. Om de extra benadrukking van de verontwaardiging nog eens éxtrá verongelijkt te benadrukken. Over het ijdel gebruiken van Zijn naam gesproken. Jéétjúhhh…
