Grumpy-old

"wie ben ik nu eigenlijk" Ben ik mijn baan, ben ik deze auto , ben ik dit huis , ben ik deze blog . Of is er meer aan mij. Iets wat mij anders maakt dan al die anderen, bijzonder. ( want iedereen wil toch bijzonder zijn) Het gaat eigenlijk niet eens om het antwoord op deze vraag . Het gaat er alleen om dat je de vraag af en toe eens stelt. Alleen het stellen van die vraag heeft de potentie de rotsvaste aanname dat de wereld is zoals hij is, met alles erop en eraan, in twijfel te trekken. Het is een aanrader om het antwoord niet met mijn persoonlijkheid te gaan zoeken of intelectueel te gaan benaderen . Dus stel je open voor een antwoord in welke vorm dan ook. Dat hoeft toch geen keurig netjes antwoord te zijn in de vorm van een stukje tekst op mijn blog? Het kan ook een beeld zijn dat je vormt na een gesprek, een situatie die zich voordoet. Stukjes van een puzzel, die na verloop van tijd een steeds duidelijker wordend beeld van " ikke" zullen vormen. Er zijn meer van dit soort vragen die hetzelfde effect teweegbrengen , zoals " waarom ben ik hier" of "wat doe ik hier" Daarvoor geld eigenlijk hetzelfde, het stellen van de vraag is belangrijker dan de vraag zelf, of het antwoord daarop. Met andere woorden: vraag me wie ik ben en ik zal je vertellen wat ik doe . Leer mij kennen en je zult weten wie ik ben .

Sternen bei nacht und Nebel

Een paar dagen geleden hoorde ik voor het eerst de betekenis van de uitdrukking ‘Nacht und Nebel’. Ik dacht altijd dat het iets met sterrenkunde te maken had of de titel van één of andere opera was, maar het is de SS-term voor een speciale categorie van gevangenen. Tegenstanders van het regime werden ‘s nachts opgepakt en verdwenen daarna in speciale ‘NN’-concentratiekampen waar ze gefolterd en vermoord werden zonder dat er ooit nog enige informatie over hen aan familie of kennissen vrijgegeven werd.

Door Grumpy-old, geleden

Uit het dagboek van een kat

Mijn bewakers blijven me vervelen met rare, kleine bungelende speelgoeddingetjes. En het ergste is dat ze nog me nog uit zitten te lachen ook! Ik krijg er honger van. Sommige clichés zijn dus waar : gevangenisvoer is niet te vreten! Zelf dineren ze uitgebreid met vers vlees, terwijl ik gedwongen word van die droge, keiharde brokjes te eten. Of van die syntetische vistroep uit blik. En wat krijg ik te drinken? Water!!

Door Grumpy-old, geleden

Lezers verteren ?

Geachte heer/mevrouw,
In de vorige eeuw was ik een trouw lezer van Reader´s Digest.
Nu wilde ik vanaf dit jaar deze goede gewoonte weer opnemen. Mijn verwachting was groot toen ik het boekje in de bus kreeg.

Door Grumpy-old, geleden

Assertief oudje

Soms staat een mens perplex. Dat overkwam me gisteren aan het station. Ik heb net afscheid genomen van een collega die de trein neemt. Als ik wil wegrijden, tikt een bejaarde dame op de autoruit. ”Rijdt U soms die kant uit?” Ze wijst naar de richting die ik níet uit moet. ”Nee, mevrouw”, zeg ik. ”Het spijt me, ik moet de andere kant uit.” Ze is duidelijk teleurgesteld. ”Daar moet ik niet zijn. Ik woon die kant op.” Tja, denk ik in eerste instantie, pech voor u.

Door Grumpy-old, geleden

Mijn luie stoel

Ik heb hem een jaar of tien geleden gekocht. Lichtjes naar het raam gedraaid, heeft hij een mooi plekje gekregen in mijn nieuwe woning. Hij is van gevlochten riet en staat in een hoek van de woonkamer. Het is mijn leesstoel.

Door Grumpy-old, geleden