Kobus

Tussen mandje en winkelwagen

Bijna twee maanden zijn er nu verstreken sinds de ‘crash’. Mijn gevoelthermometer kent alleen de uiterste waarden. Extreem vrolijk of extreem ellendig. Een gemiddelde ‘gezonde’ waarde is aan mij niet besteed. In gedachten zie ik de peuten in een lange rij bij me op de stoep staan. Ze overschreeuwen elkaar met woorden als : ‘verdringing, impulsief, verwerking, bidden, vervanging, eigenwaarde, kwetsbaarheid, enz’. Intussen kan ik me druk maken over ‘alles’ en over ‘niks’.

Door Kobus, geleden

Laat het gaan

Bovenverdieping van horecacentrum.
Een eigen kamer van 4 bij 3 schat ik zo.
Delen van badkamer met bad en douche.
Gezamenlijke grote huiskamer en keuken met alle apparatuur.
Uitkijkend over meer, zelfs met groot dakterras.
Overige bewoners nauwelijks aanwezig.
Redelijke huur, best goed geregeld dus.
Twintig pagina’s en vijf handtekeningen verder is ook de procedure in werking gesteld om voor de 52 jarige, voorheen-huisman, een uitkering te krijgen.
Ik maak mezelf wijs dat het eigenlijk allemaal best meevalt.

Door Kobus, geleden

Toon gevoel

Klik hier om deze column te horen

Al een week voor zijn aankomst werd erover gesproken. Want hij kwam immers niet zo vaak. Eigenlijk had hij er een hekel aan om zomaar binnen te vallen. Wij aten bijtijds. Niet dat Toon geen vorkje mee zou mogen prikken, maar hij was nu eenmaal een avondmens. Kwam altijd tussen achten en negenen ’s avonds. Ma was dan al druk in de weer geweest met hapjes.

Door Kobus, geleden

Geef ons heden……..Vergeef ons onze schuld

Klik hier om deze column te horen

Woensdag, tegen half een. We parkeren de auto voor het verzorgingstehuis. De dubbele deur door. Beveiliging. Wat er nog te stelen valt ? Geen idee. Er is de bewoners al zoveel afgenomen. Met de lift naar boven. Huiskamer, tegen etenstijd.
Één verzorgster, zeven oudere vrouwen aan de bouillon. Een aantal slurpen voorzichtig uit het glas. Anderen krijgen het vocht binnen via een tuitbeker.

Door Kobus, geleden

Baby Blues

[img align=left]http://home.hetnet.nl/~columnx2/IMG/babyei.jpg[/img][i]Een co-column van Kees Schilder en Kobus over de rechten van een baby[/i]

Babi’s aller landen verenigt u. Te lang hebben we alles maar gepikt. Er wordt een loopje met ons genomen, over ons geluld. Maurits verklaarde ons in een column al eerder de oorlog. Supermarkten moesten verboden gebied worden voor kinderwagens. Met het gevolg dat we nu in een zak met twee gaten worden gepleurd en voor op de buik van moeder of vader als een kangoeroe jong worden meegezeuld.

Door Kobus, geleden