[i]“Mam, raad eens!” valt hij haar telefoon binnen.
Ze heeft geen idee welke kant ze op moet raden, dus geeft het meteen maar op.
“We hebben een kaartje gehad van papa!”
De wereld lijkt een seconde lang stil te staan. Het komt voor haar compleet uit de lucht vallen. Ze hapt naar adem en hoort zichzelf roepen: “Vertel!”
[/i]
Mijn vadertje zit genoeglijk glimmend in zijn grote stoel. We zijn met de hele familie, vijf man sterk, naar hem toegekomen en zingen “Lang zal hij leven”. Eigenlijk hoeven we dat niet meer te zingen, want hij leeft al erg lang. Vandaag wordt hij negentig. Hij wil geen poespas en drukte; gewoon zijn enige dochter met haar beide kinderen en hun partners om hem heen is voldoende.
Daar gaan ze…
Na de laatste knuffels maken twee dappere meiden zich los van het groepje dierbaren en lopen richting incheckbalie. De zware backpacks vol babykleertjes, weggeef-laptops en kiwi’s* om onzekere schouders. Verwachting in hun ogen: het grote avontuur tegemoet, waar ze maanden naar toe hebben geleefd en gewerkt. Twee vriendinnen, die als fysiotherapeuten in opleiding hun steentje bij willen dragen in het Nkhoma hospital in Malawi, Afrika. De lange blonde is mijn bloedeigen dochter.
Nog een laatste blik vanuit de verte en een gulle zwaai.
Daar gaan ze…
Terwijl ik sta af te rekenen bij de buurtsuper, staat er achter mij een getattoode en gepierste jongedame te zuchten en te steunen alsof ze elk moment kan bevallen. Het duurt madame te lang allemaal. Haar ongeduld word ik lijfelijk gewaar door haar geduw en gepor in mijn ribben, waarmee ze behoorlijk irritant wordt.
Zes dochters telden mijn oom en tante, met als klap op de vuurpijl nummertje zeven: een zoon. Van kleins af aan ging ik er logeren, in het grote huis in Bergen Binnen. Mijn ouders vonden het belangrijk, dat ik me als enig kind leerde handhaven – en vooral aanpassen – in een groot gezin. En daar had ik wel oren naar. Als tijdelijke nummer vijf in de rij genoot ik elke zomer weer van al die vriendinnetjes om me heen en mijn kleine neefje adopteerde ik als gelegenheidsbroertje. Als ik aan die tijd terugdenk, zie ik enkel zon, zee en vrolijkheid.
