Maatschappij
We zijn gered
Zodra ik op het strand mijn shirtje uittrek om mijn wulpse lichaam zo min mogelijk zon te onthouden, zie ik de mensen staren. Vroeger zou ik mij gevleid hebben gevoeld en zou ik ondeugend terug hebben gestaard. Maar vandaag niet. Vandaag merk ik dat ouders hun kinderen bij mij vandaan willen houden, dat de kinderen zelf mij aankijken alsof ik de dochter van Satan ben en dat zelfs de honden van deze gezinnen liever tegen mij aan zouden plassen dan tegen me op rijden.