Buurman

Toen ik aan kwam lopen was buurman net bezig om zijn voertuig achterwaarts uit het parkeervak te halen.
Dat hij niet rijden kan is mijn mening maar die doet er in deze weinig toe.
Aan één kant van zijn parkeervak zijn bosjes, achter hem een geparkeerd staande auto en naast hem een geparkeerde zwarte auto, overigens keurig in het parkeervak. Hij reed achteruit en draaide zijn stuur een beetje om vervolgens weer voorruit te rijden en uit te komen op de plek waar hij zich hiervoor al bevond, dat schoot niet op vond ik.
‘Kan ik je ergens mee helpen,’ vroeg ik hem?
‘Als je wilt kijken of ik niets raak dan ben ik al een heel eind,’ zei hij.
Nooit te beroerd voor een gouden tip adviseerde ik hem om zijn voertuig voortaan achterwaarts te parkeren, dat is veel makkelijker met wegrijden immers.
Daar was hij het mee eens.
De man zelf had geen enkel inzicht in schoenlepelwerk, waartoe ik parkeren in kleine ruimtes reken.
Zwetend en met een rood hoofd stapte hij uit en begon met mij te praten over waarom die zwarte auto zo dicht op die van hem stond.
‘Ik begrijp die mensen niet’ zei ik, ‘zal ik hem er voor je uitrijden?’ vroeg ik.
‘Als je dat wilt doen graag’ en hij gebaarde mij tot plaatsnemen in zijn voertuig.
Niet om te pochen maar met een paar heftige stuurbewegingen (want het was toch mijn auto niet) stond die kar op de rijweg en ik stapte uit.
Verbaasd kwam hij op mij afgelopen en bedankte mij hartelijk voor de bewezen dienst.
Zwaaiend en opgelucht reed hij de parkeerplaats af en het was eigenlijk jammer dat hij niet wist dat die zwarte auto van mij was.
Prlwytskovsky.