De zomervakantie is bijna afgelopen en ook dit jaar bleek de geplande vakantie voor een aantal hondenbezitters verstoord te worden door hun trouwe viervoeters. De kosten voor een pension liggen hoog en op veel vakantieadressen geldt er een verbod op het meenemen van huisdieren. Waar wel honden worden toegelaten, wordt vaak een behoorlijke bijdrage gevraagd voor hun aanwezigheid of schiet de prijs voor de eindschoonmaak gelijk met tientjes de lucht in.
Respect voor dieren, zo noemt het ALF (Animal Liberation Front) zich tegenwoordig. Marketing-technisch een sterke keuze, daar het bevrijden van dieren vaak gepaard gaat met criminele methodes, en in recent verleden tot de dood van vele dieren heeft geleid. Een groepnaam met ‘Respect’ erin, wekt daarentegen meer vertrouwen. Vertrouwen dat, zo blijkt al snel uit hun laatste actie, volledig misplaatst zou zijn.
Ik ben nog zo’n zeurpiet die de euro steeds vergelijkt met de gulden. Als ik door de winkel loop, noem ik ook steeds de prijs per kilo, erg irritant maar ik kan het niet helpen.
Mijn vriendin wil altijd zoetjes in de koffie, maar die kosten 72 euro per kilo, weet ik uit mijn hoofd. Ik noem dat ook altijd op als we door de winkel lopen. He gekke is dat je Completa poederkoffiemelk beter in de pot kan kopen dan in de navulzak, omdat het toch goedkoper per kilo is. Niet dat het iemand wat interesseert maar goed. Het gaat om de gevoelswaarde.
Het bloedmooie meisje aan de kassa zei : zestienduizend rupiah, oom. Ik schrok, niet omdat zij mij aansprak met oom, want dat is hier de gewone aanspreektitel voor iemand die men goed kent en ouder dan veertig is, maar wel wegens de prijs van een grote fles Bintang bier van 620 ml.
Gisteren kostte die fles nog 0,90 Euro, zei ik, en vandaag 1,15 Euro ?
Het allerfijnste van thuis komen na de vakantie? Poepen. Ik ben zo iemand die zijn ontlasting de hele vakantie in zijn darmen opspaart. Niet omdat ik nou zo’n verzamelaar ben, maar omdat mijn darmen de aandrang tot ontlasten niet krijgen in het buitenland. Het is een geheel nieuwe ervaring voor mij, niet kunnen poepen. Door Elderkins afnemende reisfobie is vakantie in den vreemde sinds kort een heel nieuw verschijnsel in ons leven.
