Elke Zaterdagmiddag om twee uur precies komt Sauro naar het dorpscafé om zijn zoon te ontmoeten. Buiten dat wekelijkse halfuurtje zien vader en zoon elkaar niet. Dat is ook niet nodig, alles wat er gezegd moet worden, kan rustig onder het genot van een kopje koffie.
De bedrijfsmotorclub had geen naam, daar was niet over nagedacht. Rijden wilden we…
Ik reed achter Barbara, vlak erachter. We waren met twaalf motoren op weg naar Chipping Norton, een plaatsje 200 km ten noordwesten van Londen.
Ons jaarlijkse uitstapje was extra spannend dit jaar; links rijden! Ze hadden beiden een Harley, Barbara en haar man, en was ze eenmaal op haar motor gestapt, dan was ze personeelsmanager af.
Archimedes zat in bad, toen hij plotseling zijn eigen wet ontdekte.
‘Eureka!’ stootte hij uit en rende juichend, zo naakt als’tie was, de straat op.
Ook wij, gewone mensen, krijgen weleens een gouden inval of een pareltje van een “pop-up” aangereikt, waarna ons leven nooit meer hetzelfde zal zijn.
Heerlijk is het om met goede vrienden de boel de boel te laten en uit te waaien in Portugal. Even op adem komen en energie tanken voor een nieuw jaar dat voor de boeg staat. In Faro aangekomen, zetten we koers richting de armste provincie, de Alentejo. Onderweg flitsen honderden kurkeiken en olijfbomen voorbij. Zij geven grillig vorm aan horizon en groene leegte.
Amper zijn we terug van ver vergeten familieleden, de kerstdis, de kerstbrunch en de nieuwjaarsreceptie(s) of we worden al weer bestookt met allerlei zin en onzin van… de Vakantie. Reclames kunnen ons niet harder toeschreeuwen dat we na de feestdagen toch vooral NU de Vakantie Moeten Boeken. En we moeten in 2010 vooral veel, ver, en vaak op vakantie. Tenminste…als ik de reclame en mijn medeaardbewoners moet geloven. Want ze zijn er, de vroege(boek) vogels.
