Vutkisjes

Vandaag was het de dag van de ‘markkinat’ in Salo, de stad die ik met enige regelmaat als ‘saaiste van Finland’ betitel. De plaats, waar zich een hoofdvestiging van Nokia bevindt, ligt in een vriendelijk maar saai landschap, vertoont niet de architectuur waardoor Finland beroemd is en heeft een uitgaansleven dat alleen aantrekkingskracht heeft op de grootconsument van alcohol. De enige plek die ik voor het genieten van een (goed) glas Fins bier benut, ligt op het terras van hotel Rikala, aan de rivier de Salonjoki (Salo-rivier) en dicht bij het grote marktplein.

Kauwend kijken

Op zondagochtend zijn er ‘s zomers overal vlooienmarkten in Franse dorpen en stadjes. En altijd geweldig druk bezocht. Ver van het centrum, voor zover aanwezig, staan rijen auto’s intiem aan kop en kont geparkeerd langs de weg, in afwachting van nieuwe oude lading. Hoewel de Fransen nooit trouwe kerkgangers zijn geweest, komt dit er wel erg dichtbij. Devoot schuifelen ze als pelgrims in groten getale langs de kramen.

Zijn laatste reis

Met volle teugen neem ik de schoonheid van mijn omgeving in me op. Ik overwin mijn angst voor hoogtes omdat mijn nieuwsgierigheid het wint van de honger die ik voel om alles te kunnen zien. Het voelt of ik deel uitmaak van het geheel en als de zon voorzichtig achter de bergen vandaan komt om haar warmte over dit mooie land te verspreiden, stokt mijn adem bij het zien van alle prachtige kleuren die ontstaan door haar beroering. Langzaam verwarmt de lucht om mij heen en brengt de zon haar warmte, zoals dat hoort op een dag als deze in juli. Het had zo mooi kunnen zijn, maar ik weet dat het afscheid zal volgen. Afscheid van een prachtig land en de warmte waarmee we werden ontvangen.

Ik ga naar Afrika en ik neem mee…

Binnenkort kan ik in de ergste sloppenwijken van Burundi, zonder gevaar aan gebruikte naalden likken. Reden is dat ik vorige week mijn eerste set inentingen heb gehad. Reden daarvoor is weer dat ik eind juli naar Afrika ga. Naar Afrika. Het land waar wild nog echt wild is. Het land van ‘the Big seven’. Het land van avontuur, zand en verbeelding. Het land van savannes, Hepatitis B en tarantula’s. Naar een aantal van deze dingen kijk ik erg uit, een aantal andere hoeft niet zo nodig.

Opschudden

In het weekend van 17 tot en met 19 juli heb ik iets super stoers gedaan. Ik ben mee geweest op een zeilweekend op een fantastische klipper uit 1800 nog wat. Het is hoe dan ook indrukwekkend om op een schip te zijn, dat zo oud is. Wie waren daar nog meer beneden- en bovendeks in de afgelopen decennia? En, interessanter nog, met welk doel waren ze daar?