Ik zwerf door de Pauwenhofstraat met het bruine twee-urenvriendje aan mijn rechterhand. Hij draagt een leren jasje, heeft zwart haar, een cabrio en volgens goede bron een enorme lul, dus waarom niet. Terwijl we langs de Brugse reien wandelen, verzin ik ontwapenende antwoorden op standaardvragen. Hoe oud ik ben. (91, waarom?) Het beroep van mijn vader. (half minister van Asielbeleid, half geniaal) Maagd. (nee sorry, schorpioen)
Sinds enige tijd ben ik te vinden op een datingsite. Dat is een internetsite waarop mannen en vrouwen van diverse pluimage zogenaamde profielen kunnen maken. Zo’n persoonlijk profiel bestaat, naast informatie over je leeftijd, de regio waar je woont en de opleiding die je hebt gevolgd, uit meer persoonlijke details. Je vertelt iets over de boeken die je wel of niet leest, de films die je graag ziet, de sporten (?!) die je beoefent en meer van dat soort voorkeuren. Daarnaast vul je in naar wie je op zoek bent. Moet de prins op het witte paard weduwnaar zijn of geef je de voorkeur aan een gescheiden man? Wil je persé een vent uit Volendam of een kerel uit Ketelhaven of zoek je alleen mannen met rood haar en een lange baard? Wil je graag een christen of juist eens iets heel anders…?
Hij gorgelt zijn laatste slok bier en plet het blikje met zijn hand.
Terwijl hij met zijn linker hand het blikje in de prullenbak propt, probeert hij met zijn rechter hand een nieuw blikje uit het six-pack te trekken.
Een sterke bierlucht overheerst de treincoupé maar het smaakt hem er niet minder om.
Hij werpt zijn blik op alle ogen die naar hem staren, zoekend naar een geschikt
persoon om zijn gebroken hart bij te luchten.
Mannen en vrouwen, wat is er al niet over geschreven. Vele boeken en studies zijn er al aan besteed, om telkens tot dezelfde conclusie te komen….. we begrijpen elkaar niet. In de basis is de mens een exacte kopie van ieder ander, of je nu man, vrouw, bruin of wit bent, we voelen allemaal dezelfde emoties en hebben hetzelfde bloed door onze aderen stromen. Je zou dus in bouwtechnische termen kunnen zeggen : de fundering is hezelfde. Komt echter de opbouw ter sprake dan komen de verschillen aan het licht. Verschillen in daadwerkelijke opbouw zoals onze geslachtsdelen, en verschillen in de geestelijke opbouw zoals de uiting van emoties en gevoel.
Ik logeer een nachtje bij vriendin K. Dit is onvermijdelijk na een avond womens-talk waarbij het spraakwater rijkelijk gevloeid heeft. De volgende morgen betrachten wij enige helderheid te creëren met een kop sterke koffie. “Wie heb jij al op schoolbank teruggevonden?”vraagt vriendin K. “Ik? Nooit gedaan, hoezo?”
