Clown

In de supermarkt staat een clown.
Veelkleurige lapjesjas, grote zakken, bretels en lange schoenen. Een clown buitendienst want hij vermaakt niet maar doet boodschappen. Dat wil zeggen, mevrouw clown doet boodschappen. Zij, slechts gekleed in burgermanskleren, maar een verdwaald half maantje op haar wang, pakt op aanwijzingen van meneer clown de boodschappen. Ze moet regelmatig op haar tenen om iets te pakken, soms zelfs met een klein hupje, want ze is niet erg groot en meneer clowns smaak ligt duidelijk op de hogere schelf.
Het is geen Pipo, geen Bassie, maar eerder de clown die zich onder je bed verstopt en je komt halen als je niet braaf bent. Het kinderpartijtje waar hij komt is nog niet jarig. Paars haar, donkere dreigde verf onder de ogen en een gele, valse grijns op zijn gezicht.
Bij de kassa zet mevrouw clown de boodschappen op de band. Meneer clown kijkt het kassameisje nauwlettend op de vingers. Hij prevelt de bedragen die aangeslagen worden. Daarna trekt hij zijn portemonnee. Het is een geldbuidel zoals je bij een clown mag verwachten, een grote. En, zoals je bij deze clown mag verwachten,er zit een forse ketting aan. Zorgvuldig telt hij biljetten en munten uit.
Buiten zie ik ze weer lopen. Mevrouw clown draagt zwaar en moeizaam een volle tas. Meneer clown loopt een ietsje achter haar, hij heeft een lange rode roos in zijn handen. Hij versnelt zijn pas, haalt haar in, en geeft haar de roos. De vrouw steekt de roos zorgvuldig in de boodschappentas. Daarna lopen ze door.
De tas lijkt plotseling kilo’s lichter.