Als ik op een doodnormale dag weer de trein die als eindbestemming Utrecht Centraal heeft wil nemen, heeft mijn trein weer eens vertraging. En nou weer juist als ik rennend naar het station ben gegaan, omdat ik anders mijn trein zou missen. Dat is zo toevallig, echt iets wat mij nou altijd weer overkomt. Na 15 minuten is mijn trein er dan eindelijk. Als ik de trein instap valt mij gelijk op wat voor verschillende culturen zich bevinden in de trein. Ik ga op het trappetje zitten, want alle stoelen zijn zoals gewoonlijk al bezet. Naast mij komt een donker klein vrouwtje zitten. Ze lacht vriendelijk naar me, alsof ze op mijn goedkeuring zit te wachtten. Als ze naast me zit bekijk ik haar helemaal, van top tot teen. Ze heeft hakjes aan, en een erg kleine schoenmaat valt me meteen op. Ik schat iets van maat 36. In de eerste instantie lijkt het of ze blote benen heeft, maar als ik goed kijk zie ik dat ze een panty aan heeft. En dat in deze kou. Verder heeft ze een lange witte jas aan waardoor ze nog donkerder lijkt. Haar haar hangt in pieken langs haar gezicht. Dat valt nog het meeste aan haar op omdat ze het heeft geblondeerd. Een klein vrouwtje met een eigen stijl! Als ze door heeft dat ik haar aan het bekijken ben kijk ik snel weg. Ze begint me aan te staren, en ook al kijk ik niet naar haar ik voel het. Nu merk ik eigenlijk hoe vervelend het is als iemand je zo aankijkt.
Als de vrouw bij de volgende halte uitstapt komt er een heel volk mensen de trein binnen stappen. Ik word haast van het trappetje geduwd. Een chagrijnige meneer loopt overal doorheen alsof hij maar één doel heeft. Een zitplaats vinden, maar die zijn er niet meer. Zijn tas slingert alle kanten op, en mensen kijken hem met geïrriteerde blikken aan. Het lijkt of niemand er wat van durft te zeggen. Het is een echte sloddervos, dat zie je aan zijn kleding en de manier van hoe hij het draagt. Zijn sjaal hang half om zijn nek en zijn trui zit voor een gedeelte in en uit zijn broek. Je kunt zien dat hij niet echt op vertraging van de trein zat te wachtten. Als hij met zijn tas heel hard tegen een jongen van een jaar of 18 knalt krijgt hij commentaar. ‘’Kijk eens uit je doppen!’’ Wordt er geroepen door de jongen. En terecht! De man wordt een beetje rood, en kijkt de jongen aan of het commentaar onterecht was. De man loopt snel door. Ik begin zachtjes te grinniken. ‘’Station, Amersfoort Schothorst’’ wordt er omgeroepen. Eindelijk, mijn bestemming. Ik stap de trein uit en zie een groepje van mijn vrienden staan. Ha! Die had ik nou net nodig. Een groepje meiden met allemaal verschillende culturen die samen één cultuur vormen.


1 reactie

Ontwikkeling · 19 maart 2010 op 13:06

Ik vind je verhaal leuk, er zijn wat slordigheidjes. Een zitplaats bijvoorbeeld wordt niet zomaar meervoud. (..”die zijn er niet meer.)
Doorschrijven, ik hou wel van dit soort treinreisjes 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder