De sexuele revolutie. Ik denk nog wel eens terug aan die tijd, dat eerst niets mocht en later alles kon. Hoe is dat in mijn persoonlijke leven nu eigenlijk verlopen?
De nonnen op de lagere school brachten me nog bij, dat je als meisje kuisch ende nederig het leven door zou moeten en over seks werd niet gerept. Halverwege de middelbare school was een progressieve godsdienstleraar niet te beroerd om gespreksgroepen te organiseren met als thema: ‘Sex voor het huwelijk, mag dat?’ Het werd bespreekbaar.
Een enorme ommezwaai speelde zich af in een paar jaar, parallel lopend aan mijn sexuele ontwikkeling en groeiende nieuwsgierigheid van begin tot eind jaren zestig.
Toen ik twaalf was, werd seks nog stilgezwegen en waren er meisjes, die nog dachten dat ze dood bloedden tijdens hun eerste menstruatie. Waar de kinderen vandaan kwamen vertelden grotere buurjongens en –meisjes. En die voorlichting kwam soms wat vreemd door. Mijn eerste sexuele know how was, dat kinderen door de navel van de moeder naar buiten kwamen. Ik heb me jarenlang afgevraagd, waarom jongens dan een navel hadden. Hoe baby’s gemaakt werden, leek me maar een smerig gedoe en ik snapte dan ook echt niet hoe ik zelf op de wereld was gekomen. Mijn vader en moeder deden zulke dingen niet.
Ergens aan het eind van de middelbare school ging de knop ineens om. Alsof er een startschot werd gegeven, sloegen onze hormonen op hol en wij aan het experimenteren met hordes pubers tegelijk. De duvel brak los. We wisten eerst nog niet goed hoe of wat, maar al doende leerden we snel.
In mijn studententijd was het Walhalla van de Vrije Seks een feit. We deden het met wie we toevallig tegenkwamen. Met zijn tweeën of in groepen. Het maakte niet uit. Als het maar lekker was. Van SOA’s hadden we nog nooit gehoord, dus die moesten we proefondervindelijk ontdekken. Abortussen waren aan de orde van de dag. Die waren net gelegaliseerd en je kon via de NVSH gemakkelijk terecht bij de Stimezo: de Stichting medische Zwangerschaps Onderbreking. De pil werd net even te laat gemeengoed. Althans, in mijn omgeving.
Maar toen de pillen als snoepjes over de toonbank gingen, er hardop in de drogisterij naar condooms gevraagd kon worden en de SOA’s behandeld waren, konden we naar hartelust rotzooien, genieten en experimenteren. Ouders maakten zich grote zorgen, terwijl wij met onze diverse scharrels de serie Oswald Kollefilms bezochten in de bioscoop, met films als ‘Uw man het onbekende wezen’, of ‘Uw vrouw het onbekende wezen’. Daar leerde je de fijne kneepjes van het vak, hoe je elkaar tot het uiterste kon verwennen. Op TV verscheen het programma Open en Bloot.
De losbandige generatie. We werden bestempeld als een zootje ongeregeld, waar niets van terecht zou komen. Niet zo verwonderlijk na eeuwen lang stiekeme en duistere seks. De ommezwaai was spectaculair te noemen. De Vrije Seks was een fenomeen, dat zijn weerga niet kende. Een ware revolutie.
Tegenwoordig is seks een consumptieartikel. Zeer gemakkelijk verkrijgbaar. De prijs bestaat uit belminuten of je internet-abonnement. Verkapte hoererij. Er valt niets meer te bevechten. Alles wordt op een presenteerblaadje aangereikt. Of we erop vooruit zijn gegaan? Ik betwijfel het.
En dan denk ik wel eens: het wordt tijd voor iets nieuws. Mijn gedachten gaan dan op de loop naar wat er nog voor nieuws te bevechten valt op het gebied van seks. En dan komen er ideeën in me op, over wat nog heel anders kan en nieuw zal zijn…
Dan zingt een gedicht van Lucebert door mijn hoofd, wat een leidraad lijkt te zijn in mijn leven, kind van de sixties:
———
ik draai een kleine revolutie af
ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen vallen
ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af
en ik val en ik ruis en ik zing
———
De volgende stap is me intussen duidelijk. Voor mij een weet, voor u een vraag. We spreken elkaar nog wel.
Het wordt weer eens tijd voor een nieuwe revolutie… 😉
15 reacties
pepe · 28 juli 2004 op 11:44
Is dit de column die niet geschikt zou zijn voor pepe’s ouders?;-)
Valt best mee toch ma3!!
gast · 28 juli 2004 op 12:42
Je column was sterker geweest als je het andersom had opgesteld: dus eerst de huidige situatie, en dan die van de SR, om vervolgens te gaan reppen over een nieuwe revolutie.
[quote]Voor mij een weet, voor u een vraag. We spreken elkaar nog wel.[/quote]
Dit soort uitingen vind ik typisch iets voor blije wijven (excusez le mot) die denken alle wijsheid in pacht te hebben. En ja, wat dat betreft past het wel bij je.
Dees · 28 juli 2004 op 13:53
Hoe leg je meisjes die niet weten wat sex is eigenlijk uit wat kuis is? Lijkt me nog best lastig!
Je column voelt toch wat onaf, alsof me informatie wordt ontzegd. Ik ben dan ook erg benieuwd naar je vervolg….
Hans · 28 juli 2004 op 18:10
Ben nooit zo’n Lucebertfan geweest. En tussen hem en enige seksuele revolutie is voor mij ook niet een echte combinatie.
Ik weet gewoon dat je beter kan. Misschien komt het door dat ik het woord seksuelerevolutie uit de tijd vind.
Ma3anne · 28 juli 2004 op 19:09
Pepe: Men moet het spannend houden in de aankondiging voor de vaste fans, toch? 😉
Desa: Kuisheid werd uitgelegd als: altijd netjes de rokjes over je knietjes doen, zodat niemand je onderbroek kon zien. Da’s duidelijke taal toch? 😀 Het vervolg mag jezelf bedenken. Ik schreef al: de hele boel met de paplepel ingegoten krijgen is ook niet alles.:-P
Hans: Sommigen vonden Lucebert een revolutionair en geniaal dichter, anderen vonden er niks aan. Daar is niks mis mee.
Sexuele revolutie is inderdaad een bejaard woord, maar daar heb ik bewust voor gekozen. Ik hoor daar de oubolligheid van die gortdroge Dr. Oswald Kolle nog steeds in. 🙂
Shitonya · 28 juli 2004 op 19:22
Ik vind hem ook wat minder. “seksuele revolutie”, hmm dat heb ik nog niet gehad vroeger op school bij geschiedenis. Het moet serieus overkomen, maar een seksuele revolutie, hordes neukende konijnen die het met iedere voorbijganger doen of in orgies…volgens mij is het wat overdreven als je het mij vraagt
Mosje · 28 juli 2004 op 20:48
[quote]Tegenwoordig is seks een consumptieartikel.[/quote]Is altijd al zo geweest toch? Wat is ook alweer het oudste beroep ter wereld?
Net als Desa ben ik benieuwd naar je vervolg. Een columnist van jouw formaat mag een dergelijk open einde niet oningevuld laten.
rrobin · 28 juli 2004 op 21:12
Heb weer genoten van je column Ma! 😀
Daarbij is het geen verplichting om allemaal fan te zijn van Britney Spears en die figuren. “Poëzie is kinderspel”, 10 jaar zijn voorbij en Lucebert leeft nog..
Kom maar op met die revolutie!!
Louise · 28 juli 2004 op 23:42
Lekker gelezen!
En natuurlijk ben ik razend benieuwd naar wat je ons gaat vertellen 😉
Ma3anne · 28 juli 2004 op 23:51
Shitonya: Die konijnen waren er inderdaad niet bij.
Mosje, Desa, Rrobin en Louise: het eerste stukje van de revolutie krijgen jullie cadeau. Oke dan maar weer. Ik wilde eerst maar eens beginnen met reclames op TV van geile mannen met zwoele stemmen en hun telefoonnummers (om weg te zappen uiteraard). Wat moet ik als hetero vrouw met al die meiden die steeds maar langskomen? Die schaffen we dus af. 😀
O ja:
Voor de volledige cursus ‘hoe ontketen ik een nieuwe sexuele revolutie’ kunt u zich opgeven bij schrijver dezes. Uiteraard bestaat deze cursus uit een theoretische en praktisch gedeelte. De kosten per etmaal zijn inclusief maaltijden en overnachting 100 euro.
rrobin · 29 juli 2004 op 04:32
Wat staat er op het menu? 😛
Louise · 29 juli 2004 op 06:54
Enne…voorbehoedsmiddelen enzo, is dat bij de prijs inbegrepen? Of is dat verder helemaal niet meer nodig? 😕 😉
tontheunis · 29 juli 2004 op 12:36
Een mooie beschouwing van een roerige tijd.
Ik heb niet zoveel verstand van sexuele revoluties, want ik ben misdienaar geweest destijds.
Maar, voorzover mijn mening er toch toe doet, ik vrees dat we inmiddels al weer bezig zijn met de nonsexuele revolutie. De kuisheid is in opmars, getuige het stijgende aantal mensen die gehuld gaan in kledingstukken die moet uitdrukken dat zij zich zeer aan kerkelijk bepaalde zedigheid houden.
Lang leve de ingetogen losbandigheid! Of zoiets…
KingArthur · 29 juli 2004 op 16:48
Dit onderwerp kan mij niet ranzig genoeg wezen en vond daarom je column wat flauwtjes 😮
Wacht even, volgens mij schiet ik in een rol die hier aan een ander is toebedeeld.
Ik denk echter wel dat je beter kan maar het zou ook aan mij kunnen liggen ben namelijk van na deze periode.
Mup · 29 juli 2004 op 22:56
Ik lees het al: er is hoop!
Schrijf me toch maar in voor die workshop,
Groet Mup.