Doen !

Ook al zou ik bij mijn huidige elektriekboer drie keer teveel betalen dan zou ik nog niet overstappen naar ’n energie leverancier die door Maurice de Hond wordt aanbevolen.
Overal kom je die vette kraterkop tegen, op TV in twee spots achter elkaar nog wel,p de grote krantensites, in mijn brievenbus.
In alle standen duikt ineens dat grimassende porem op. Telkens denk ik er zinloos zappend op voorbereid te zijn , maar elke keer schrik ik me te barsten. Daar komt ie ineens op straat vanuit de massa als een duveltje uit een doosje opgedoken en grijnst me vervaarlijk toe. In het openbaar vervoer blijkt ie bij mij in de bus te zitten en houdt met dat dikke reet van ‘m twee zitplaatsen voor ouden van dagen bezet. Open boordje, pens vooruit, vinger naar voren en maar brullen dat ik iets moet DOEN !
En dat DOEN dat kun je wel aan Maurice overlaten. Drie huwelijken, tig kinderen en dan op je 61e nog even losgaan op een 27 jarige Braziliaanse. Met als gevolg een nieuwe spruit die op zijn 80e het huis uitgaat. Voeballen Pappie..?
Hij heeft dus weer eens een onderzoek gedaan. Als klusjesman voor de Nederlandse Energie Maatschappij of zoiets. Nou en dan is snel duidelijk wie de goeiekoopste is.
Wij van WC eend natuurlijk.
Net als zijn Neweconomy waarmee hij het op ’t hoogtepunt van de internet euforie presteerde om binnen een jaar 90% van de beurswaarde te laten verdampen.
In zijn imitatie van de grote Columbo zocht hij maandenlang intensief en obsessief de media met fantastische cirkelredeneringen, demonstraties van aggressief eigen gelijk zoeken en wilde beschuldigingen over een mes dat (uiteraard) niet onder een grafsteen bleek te liggen.
Dat lag voor de hand , want het ging niet om de zaak maar om exposure voor het product de Hond dat even in de vergetelheid dreigde te raken.
Een veelzijdig man onze Maurice, dat geef ik hem na. Maar het is de veelzijdigheid van de malafide koopman die dan weer met roestvrijstalen BH beugels en de volgende dag met neprolexen op de markt staat.
Als Maurice de Hond DOEN zegt, weet ik al ik dat ik bij een overstap massa’s kleine letters over het hoofd heb gezien en wekenlang mijn Senseo bij de buurman in moet pluggen. Doen..? NOOIT !
Nee dan Natacha F, Natassjjj, die – voor Eneco of zo- heupwiegend door een donker straatje op me af deint en haar trouwe blauwe kijkers in de mijne boort. Maar jongens en meisjes, dat is weer een héél ander verhaal.