Ik leun tegen de rugleuning van mijn stoel op het terras van het nieuwe cafeetje aan het strand dat ik uitprobeer en neem een trek van mijn sigaret. Een beetje verder zitten een blanke man en vrouw aan een tafeltje. Allebei kijken zij boos in mijn richting en dit terwijl ik benedenwinds zit in een open ruimte.
De vrouw haalt haar neus op en wuift met haar hand voor haar gezicht, alsof zij wil tonen dat mijn rook haar gevoelige reukzin vernietigt.
De man keert zich naar mij en zegt Jullie rokers zijn zo egoistisch!

Ik besluit hun een lesje te leren. Ik trek hevig aan mijn sigaret, en zie hoe het puntje rood oplicht. Dan wuif ik naar hun alsof ik mij wil verontschuldigen en terwijl zij goed toekijken, duw ik de brandende sigaret in mijn oog.

Ik voel mij heerlijk wanneer de man zo schrikt dat hij zijn glas bier omgooit.
Ik trek nog eens aan de sigaret en steek de blijkbaar brandende sigaret dan in mijn borstzakje.

Ik schrijf de blijkbaar brandende sigaret, omdat ik een elektrische sigaret rookte, een oplaadbaar apparaatje met een rood LED lampje dat oplicht wanneer men een trekje neemt. Men vult het reservoirtje met nicotine die door het verwarmingselement verdampt wordt. Je kan de batterij opladen met de stroom uit je computer.
Er komt geen rook uit, maar wel geurloze waterdamp.

Die boze blanken hadden zich enkel ingebeeld dat er sigarettenrook in hun richting waaide.
De man en de vrouw kijken boos, omdat ik ze beet had genomen, rekenen af, en gaan weg.

Ik lach als een klein stout jongetje en om mijn hard geschater te verbergen, doe ik mijn handen voor mijn gezicht terwijl ik met mijn ellebogen op het tafeltje steun.
Helaas is het tafeltje niet erg stabiel en mijn glas ananasjuice glijdt snel naar mij en valt in mijn kruis.
Mijn witte broek is nu geel, precies op de plek waarachter zich mijn geslachtsorgaan bevindt.
Nu zal iedereen denken dat die ouwe knar zijn urine niet kan ophouden.

Ik was vergeten dat ik op het eiland Bali ben. Hier kan het karma snel toeslaan…

Categorieën: Reisverhalen

3 reacties

Mien · 25 juni 2012 op 22:23

Dit is wat ik noem een vlotte vingeroefening van een scherpe pen.
Wel een wringende pen.
Met grimlach gelezen.

Mien

Libelle · 26 juni 2012 op 07:51

Machtig mooi Wayan. Vernuftig gebracht ook met dat tussenclimaxje van de sigaret in het oog.
Tsonge, dit is even genieten tussen al die waan van de dag. Even dacht ik aan die lachende emoticon met het voorhamertje, weet je wel.

sylvia1 · 26 juni 2012 op 08:25

Leuke column, ‘hier kan het karma snel toeslaan’ is een sterke afsluiter ook!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder