Georgia on my mind

Zaterdagavond is het, een herfstavond in oktober en de wind klettert de regen tegen de ramen. Slechts een paar kleine lampjes branden er en de verwarming zorgt voor een behaaglijke temperatuur. Zachte achtergrondmuziek vult het vertrek. Met zijn handen in zijn zakken ijsbeert hij stap voor stap door zijn kamer. Bij haar foto houdt hij stil. Hij kijkt haar verlangend aan en denkt terug, aan haar; toen zij nog bij hem was. Hij pakt haar armen en legt ze om hem heen, zijn armen legt hij om haar schouders en hij drukt haar tegen zich aan.

Samen dansen zij, ja heel langzaam danst hij met haar door zijn kamer, hun hoofden op hun beide schouders geklemd op de muziek van Ray Charles die Georgia on my Mind zingt; haar lievelingsnummer. Hij voelt zich gelukkig en drukt haar helemaal tegen zich aan.
Hij pakt haar lange haar en drukt zijn gezicht erin, haalt diep adem en ruikt de geur van haar gewassen haren; hun mooie momenten worden stuk voor stuk op zijn netvlies geprojecteerd.

De song nadert het einde en hij laat haar los. Met tegenzin opent hij zijn ogen en merkt dat hij zijn armen om zijn eigen schouders heeft gevouwen. Hij kijkt naar haar foto; zij lacht naar hem.

Zacht en intiem praat hij tegen haar; een traan rolt langzaam over zijn wang.