Het lichtgroene boekje

Na een onverdiende vakantie in het buitenland, probeer ik wanhopig het gemiste nieuws te verzamelen als ik weer terug ben in Nederland; als een pas afgestudeerde journalist die worstelend zijn proefperiode bij zijn eerste baan moet door komen. Ik weet het, je heb ook Nederlandse TV en kranten in het buitenland, maar tussen de alcohol, de muggenbulten, een K3-liedjes zingend neefje en de siësta’s door, blijft er niet veel hangen. Je hebt ook nog buitenlandse media, maar vertalen gaat al helemaal niet meer na mijn zuurverdiende 5,5 op de middelbare school. Maar eenmaal terug gekomen in Nederland, kom ik erachter, dat ik niet veel heb gemist. Niets, eigenlijk. De Partij Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD) overweegt om bij mensen thuis langs te gaan. Bij de mensen thuis? Welke van alle Goden, die hier op aarde worden aanbeden, heeft deze mensen geschapen? Zijn ze op zoek naar mensen boven de 18 om stemmen te winnen? Of zijn ze op zoek naar mensen onder de 18 om…? In wat voor land leven we, als deze partij legaal kan bestaan? En dan de berichten die beginnen met ”Eén Nederlander overleden bij…”. Als ze het nieuws in Afrika zo zouden verslaan, had je daar kranten van 53 kilo en 54 kilo op de zaterdag! Leer toch eens relativeren meneer de journalist. Negen maanden nadat het Overijsselse Haaksbergen werd getroffen door een stroomstoring, worden er tweemaal zo baby’s verwacht als in een ‘normale’ maand. Hoe saai is je leven dan wel niet, als je pas een kind gaat maken als de stroom uitvalt. En wat een liefde! Leuk om te horen, dat je ouders het eigenlijk niet gepland hadden, maar dat het om een ongelukje ging. Van Essent. En dan natuurlijk de slachtoffers van de trap bij de Oudegracht in Utrecht die instortte. Als ik in bed lig, kom ik erachter dat ik voorspellende gaven aan het ontwikkelen ben. Ik denk dat de gemeente Utrecht alle trappen langs de gracht gaat controleren, dat de organisaties van de komende grote evenementen in Utrecht het gebruik van een trap langs de gracht verbiedt…en…dan val ik in slaap. En ja hoor even later staat het in de krant. Waar komt dit bekrompen beleid vandaan? Krijgen alle ambtenaren oogkleppen op na hun proefperiode? Worden ze geblinddoekt? Of gemummificeerd? Maar ik ben blij dat ik weer thuis ben. Gelukkig is er weer een verdacht pakketje gevonden. In het Tweede Kamer-gebouw dit keer. Ik begon hem al te missen. Even later blijkt dat het loos alarm is. Misschien is het wel een groot spel van internationale politiekorpsen. En wordt steeds hetzelfde pakketje verstopt. Als agent die dat niet weet, hoop je eigenlijk diep van binnen eindelijk eens een echte bom te vinden. Want zo sta je op den duur wel voor aap, natuurlijk. Eerst rennen als een gek en daarna voor de camera moeten toegeven dat er niks was. Mooie beveiliging. Leven wij wel juist? Is dit nou beschaving? Lijkt meer op beschaming. Ik weet niet of dit in het groene of witte boekje hoort, maar het hoort eigenlijk helemaal niet.

Zantoz