Het wijf

De Nederlandse vrouw is een statistisch gegeven. Vrouwen lopen al een tijdje mee in deze wereld en je zou denken dat ze in die zin niet bijster interessant zijn. Wel op het moment dat ze individu zijn en je er een band mee hebt, of wilt, of gewoon als begeerlijke voorbijgangster. Maar als gemiddelde in een tabel? De titel van een recent onderzoek in opdracht van de Huishoudbeurs zet de toon: [i]Hoe stout is de Nederlandse vrouw?[/i] Stout… Best lekker in een Engelse pub, maar in ander verband heeft het of een seksuele, of een infantiele lading. En dan is het onderzoek zelf nog niet eens begonnen. De resultaten waren ‘opmerkelijk’ en werden derhalve breed uitgemeten in de landelijke media. Het zielenleven van den moderne Hollandsche deerne bestaat uit chocolade eten in overmaat, roddelen en mannen keuren met vriendinnen.

‘De’ vrouw wordt nog altijd behandeld als een soort waarvan de gewoonten en gebruiken niet overzichtelijk in kaart zijn gebracht en waar antropologen in de vorm van mensen met onzinnige vragenlijsten op af moeten worden gestuurd. Talloze onderzoeken worden eraan besteed, om te kunnen duiden wat die vrouw toch is en wil. De meest opvallende resultaten worden met een flinke dosis journalistieke interpretatie gebracht.

Midden vorig jaar lag bijvoorbeeld naar aanleiding van publicaties van de Emancipatiemonitor een Elsevier in de schappen met een schreeuwende voorkant: [i]Vrouwen willen niet werken[/i]. De titel van het artikel zelf was veelzeggend: [i]Emancipatie: Het ligt niet aan de mannen.[/i] Strekking van het artikel was dat Nederlandse vrouwen volmaakt tevreden zijn met een parttime baan, van gemiddeld drie dagen in de week. Toonzetting van het artikel was dat de Nederlandse vrouw geen ambitie heeft en aartslui is.

En onderzoek bewijst het, dus het is waar.

Ronduit schrijnend was Ferry Mingelen op 22 november jongstleden. Hij werd ingefluisterd door peilingaddict Maurice de Hond, die in opdracht van Sanoma uigevers onderzoek deed naar het verband tussen politieke voorkeur en leesgedrag (tijdschriften). Tijdens de prognoses van de zetelverdeling vertelde Ferry ons dat de winst van de SP te danken was aan de vrouw. Van de SP-stemmers was 60% vrouw en 40% man. Daar voegde hij, tussen neus en lippen door, doodleuk aan toe dat het logisch was, want vrouwen stemmen nog altijd met emotie. Waarom moeten wij van een parlementair journalist horen dat de SP geen rationeel denkende partij is en dat de vrouw geen rationele beslissing kan nemen en dus op de SP stemt? Absurd.

In Amsterdam hangt de stad momenteel vol met posters van het meldpunt discriminatie. Als je uitgescholden wordt omdat je een vrouw bent, kun je dat daar melden. Laatst werd ik op straat zomaar, zonder mij bekende reden, uitgescholden voor hoer. Ik had niet met de lelijke grootbek geslapen en had geen cent van hem ontvangen, dus ik schold hard terug en vergat het grotendeels.

In dit geval is het lastiger terugschelden. Ik ga daarom toch eens melden dat ik en velen met mij stout worden genoemd. Ik weet dat veel vrouwen in mijn omgeving banger zijn om voor feministe uitgemaakt te worden, dan voor stoute hoer. Maar als er een onderzoeksresultaat is dat zonder onderzoek ook wel duidelijk is, is het wel dat de Nederlandse vrouw een ernstiger imagoprobleem heeft dan die angst rechtvaardigt.