Hormonen

-Goedemorgen, mevrouw.
Goedemorgen!
-Hebt u even tijd voor mij?
Voor jou heb ik alle tijd.
-Wij zijn gezonden door God.
Onee, je bent van de Jehova’s, daar heb ik geen zin in, hoor.
-Nee, mevrouw, wij zijn Mormonen en bieden mensen het eeuwige gezin. Hormonen? En je wilt met mij een eeuwig gezin? Kom binnen, zou ik zeggen. Oefenen kan altijd.
-Mormonen, mevrouw.
Ja, ik verstond je wel. Lust je koffie, of gelijk maar wat sterkers? Noem me maar Sofie, trouwens.
-Wij Mormonen krijgen nooit ergens koffie.
Jeetje, het zit je wel hoog, hè? Waarom praat je eigenlijk zo raar?
-Ik ben gezonden vanuit Australia…
…en je wil trouwen?
-Nee, mevrouw Sofie. Ik wil u het eeuwige gezin bieden.
Pfft, je bent niet echt romantisch, hè? Maar…tegen een man met jouw uiterlijk zeg ik geen ‘nee’.
-U begrijpt mij niet.
Ik begrijp je heel goed. Je bent wanhopig. Met al jouw testosteron van deur tot deur gaan op zoek naar een vrouw.
-Ik ben niet…
Je hebt geluk dat ik ook enorm last van mijn hormonen heb. Gelijkgestemde zielen noemen ze dat. Waar houd jij allemaal van?
-Ik moet echt weg, dit trek ik niet.
Geloof me, schat, jij hoeft nooit meer zelf te trekken.
-Vijf uur al? Hoogste tijd….
Voor nóg meer gezelligheid!
-Ik wilde alleen maar mijn boodschap brengen, mevrouw Sofie.
Wat ben je toch een lieverd. Laat zien, die ring.
-E..cht, het i..is echt t…tijd.
Inderdaad, we moeten maar eens wat beter kennis met elkaar maken. Eén momentje, ik trek even wat ‘makkelijks’ aan…

Hormoon? Hormoontje, waar ben je?

Oh oh, je houdt van spelletjes, hè? You naughty boy!

Oké, kom nu maar tevoorschijn!

Zucht, mannen, ik zal ze nooit begrijpen.