Het begon ooit met een telefoontje naar het VGZ waar ik inmiddels op hun nummermelder de status ‘[i]don’t answer this call[/i]’ heb verworven. Maar aangezien de scholing van Miep Meestermuts ophield bij insteken, omslaan, doorhalen en afglijden, verbaasde mij het dat ze het presteerde toch haar headset te activeren met mijn geïrriteerde stem tot gevolg.
“Meneer P. is aanwezig maar ik mag u niet doorverbinden, dat is alleen bedoeld voor de behandelend arts staat hier op mijn briefje.”
“Inderdaad, maar diezelfde behandelend arts geeft mij het dringende advies mijn ziekelijke folterfantasieën te ventileren, dus als u even knopje A-35 wil intoetsen, graag.”
“Knopje A-35, waar zit dat?”
“In mijn ziekelijke folterfantasie, Doos!”
Lief Mutsje, als jij mij nu gewoon even meneer P. laat spreken, dan kan jij nog snel naar de voorronde van Idols huppelen.
Daar ben je al geweest? Het was inhoudelijk niet oké? Geloof ik, geloof ik direct.”
Mijn fantasieën overschrijden zo nu en dan inderdaad de grens van het absurde.
Iets met poeder, vochtige elektroden en een bot Zwitsers zakmes.
‘Denk het, werk het uit, praat erover, maar voer het niet uit’, is het devies van het [i]multi- disciplinaire behandel team. [/i]
Ik twijfel. De pakkans is enorm, echter de ontoerekeningsvatbaarheids-factor evenredig.
Daarbij zal ik waarschijnlijk volgens het Verdrag van Genève worden behandeld.
En mocht er cameratoezicht zijn, dan ga ik lekker vruchtensapjes drinken.
Pot en Playboy zal ik wel niet hoeven delen met iemand die de pedogrens heeft overschreden.
Lekker zachte muren en een moderne trui met mouwen in een strik aan de achterzijde.
Mijn categorie geeft een hele andere invulling aan het begrip ‘celdeling’.
Tot nu toe alleen maar voordelen dus.
Toch begint daar mijn hersenschim te vertroebelen.
De afstandbediening blijft hangen op RTL4, en wel bij het commerciële ‘Knoop in je Zakdoek’, Idols.
In vertraging zie ik de muts van het VGZ met het Pavlovkwijl langs haar mondhoek wegdruipen. Ze imponeerd de jury met haar twee sterke punten.
De 78-toeren plaat blijft hangen en slaat terug.
Ze begint opnieuw:
“Mijn naam is Muts en ik doe Donald Duck na….”
DOKTER!!!!!!
[img]http://home.hetnet.nl/~columnx5/copyrightmartijn.jpg[/img]
6 reacties
viking · 18 december 2003 op 08:44
en ik ben Kwik, Kwek en Kwak in één…
Godspeed · 18 december 2003 op 11:01
[url=http://www.theovangogh.nl/marleen.htm]Dwangbuis[/url]
R@@F · 18 december 2003 op 12:41
Inhoudelijk zeer oké
pepe · 18 december 2003 op 17:08
Muts? Doos? Bekende woorden, maar Idols?? Wat is dat nu weer en hoe werkt het? Oke, ik ben niet een gemiddelde nederlands wijffie.
Leuke column, fantasie-vol 😀
Martijn · 19 december 2003 op 09:58
Beste Pepe,
Ik zal het concept van Idols even kort uitleggen:
Je hebt een aantal bijzonder grote ego’s. Laat ik geen namen noemen. (Simon Fuller, Dick van der Graaf, Reinout Oerlemans, Henk-Jan Smits, Eric van Tijn, Edwin Jansen en Jerney Kaagman. Hoewel die laatste heeft geen ego, die is gewoon stokoud en eenzaam)
Anderzijds zijn is er de pré-puber generatie. Onzeker, weifelend, wisselvallig en identiteitzoekend.
Nu zeggen de ego’s tegen de pré-puberaaltje:
[i]“Hé jij daar. Als jij eens gaat zingen zoals op de verjaardag van je dove oma, een hoerig setje van je moeder aantrekt en 3000 vriendjes en vriendinnetjes meeneemt, dan gaan wij, de ego’s, jouw droom van roem en rijkdom, jouw ideaalbeeld in 2 minuten tot de grond toe afbranden..
Leuk hè? Nee echt, twee minuutjes, langer duurt het niet.
Jij in één keer de schoolpleinschlemiel en ik ontelbare euri’s credit op mijn Rexona rekening.
Daarom ook die sponsor, Geld stinkt niet…..”[/i]
Ach, ik speel [url=http://www.idolsgames.nl/]het spelletje[/url] gewoon mee.
Groet Martijn 😀
pepe · 19 december 2003 op 10:26
Dank voor je uitleg Martijn… ik geloof niet dat ik echt iets mis, als ik daar niet naar kijk of is het keek.
Ik denk dat ik niet eens wil kijken naar dat geleuter.
Ik weet alleen iets over een Jim van vorig jaar, want die uitleg kreeg ik bij de geboorte van een neefje.