Kutten met Kijkers…

Mijn kinderen zijn pubers. Alle vier. Dat brengt met zich mee dat, wanneer je ze niet alle vier van een eigen televisietoestel voorziet, ik bij tijd en wijle in het kader van de democratie waarin de meerderheid beslist, word gedwongen naar televisieprogramma’s te kijken waar mijn interesse volstrekt niet naar uitgaat óf de kamer moet verlaten. Want door het geluidsvolume valt geen gesprek te voeren en geen boek te lezen. Het was dan ook om die reden dat ik onlangs werd geconfronteerd met de nieuwste kijkcijfertrekker onder de jongeren, getiteld Herken de Homo!
Een mevrouw moet uit een grote groep kennelijk goddelijk geschapen mannen de homosexuele kerels halen. Als de laatste vent een hetero is, dan wint ze heel veel geld. Is het een homo, dan wint die de poet.
Leuk, heel leuk. Om het hardst raadt mijn kroost welke personen onder het gezelschap van de herenliefde zijn. Dat is nog niet zo makkelijk, want eeuwenlang hebben die lui hun geaardheid moeten verbergen omdat ze anders aan de worgpaal zouden eindigen. Dus hoe dat moet, dat weten ze nog wel. Om die reden heeft onze kandidate inmiddels al menige hunkerende hetero naar huis gestuurd en zit ze met een steeds groter aantal hitsig kijkende, maar slechts hetero lijkende kerels opgescheept.

Maar wat een gore formule is het weer. Al in een eerdere column verfoeide ik het sperma-racen dat door John de Mols Natte-Droomfabriek in Aalsmeer was bedacht. Overigens viel heel weldenkend Nederland over het ranzige plannetje heen en het werd dan ook snel geschrapt. Of in elk geval op de plank gelegd tot de dag dat het klootjesvolk nog debieler zou zijn dan alle Tokkies bij elkaar.
Maar zendtijd moet gevuld, dus kijkt iedere inkoper van een omroep dagelijks om zich heen en speurt de zenders af naar een zo groot mogelijke portie buitenlandse ranzigheid.
Yorin heeft het voor elkaar. Ze hebben Herken de Homo binnengesleept en buisverslaafd Holland, vooral de jeugd, zwelgt erin.

Ieder zijn meug, zegt u wellicht. Ik niet. Allereerst is het een wel zo opzichtig fake-programma dat geen zinnig mens kan zeggen of iemand nou werkelijk homo of hetero is, want hoe wil je zoiets bewijzen. Door ‘de daad’ tussen kandidate en de uitgekozen oelewapper uit te zenden? Waarbij terzijde moet worden opgemerkt dat homo’s zeer wel in staat zijn om het (als er maar wat te winnen valt) een keer met een vrouw te doen. Een beetje heterosexuele acteur is vervolgens prima in staat een homosexueel te spelen. Men denke aan Tom Hanks als voorbeeld.
Nee, de beslissing wie wint of verliest ligt geheel in handen van de programmamakers.
Wat ik echter het meest goor vind, is de indruk die bij jongeren wordt gewekt als zou homosexualiteit herkenbaar zijn. Met andere woorden: een homofiel is herkenbaar, is te vinden, is anders, is uit een groep mensen te halen, te separeren. Het roept een algeheel gevoel van vunzigheid bij me op. En het idee dat dit nog maar het begin is van een hele nieuwe reeks ‘leuke’ raad-of-hij-staat-programma’s. Een kijkje in de keuken?

‘Betrap de Booswicht’. Vind de zakkenroller in een volle Amsterdamse tram en lever hem over aan de politie.
‘Zoek de Zweepslag!’ Onder leiding van Jort Kelder gaan tien journalisten op zoek naar het antwoord op de vraag wie de échte strenge meesteres is in de kamertjes van Yab Yum.
‘Raad de psychopaat’. Het enerverende spelprogramma waarin een deelnemer geblinddoekt moet raden wie de echte seriemoordenaar in het Pieter Baancentrum is.
SBS 6 brengt ‘Pak de Pedo’. Gezellig familieprogramma met de opdracht voor een kleutertje van vier jaar om de enge oom te vinden tussen dertig mannen die allemaal verkleed zijn als Ronald McDonald.
En wat dacht u van ‘Wie zich vergist, vindt de terrorist’. Een avondvullend spelprogramma vol onverwachte ontmoetingen, gepresenteerd door Osama Bin Laden.
‘Verdacht of verkracht’, waarin een kandidate vijf nachten door een parkeergarage in de Amsterdamse Bijlmer moet wandelen.
‘Sillicon Spotters.’ Duizend kandidaten mogen, onder leiding van Robert Jensen en slechts geholpen door hun vingertoppen, op zoek gaan naar het geheim van Georgina Verbaan.
In ‘Wie spreekt de Waarheid?’ krijgt een zwevende kiezer een jaar de tijd om in de Tweede Kamer iemand te vinden die een waar woord zegt.
Maar het echte kijkcijferkanon zal wel de ‘Hofstad-Hunt’ worden, waarbij een team van BN’ers, bestaande uit Ayaan Hirsi Ali, Geert Wilders, Job Cohen en Ahmed Aboutaleb in een door de AIVD gescreende groep van honderdvijftig buitenlanders alle vijfentwintig handgranaten moet vinden.

In bewerking zijn nog programmaatjes als Traceer de Turk, Naai de Neger, Molesteer de Marokkaan, Leuter of Lesbo, het SM-programma van de EO Knevel die Knevel en Jen de Jood. Heerlijk, die creativiteit op hoog niveau waar de commerciële zenders ons toch dagelijks weer mee verrassen…

TT