Toen Mr. Moshavot, kantontrechter in ruste en frequent bezoeker van rooksalons, uit zijn bed stapte, moest hij denken aan het telefoongesprek dat hij die dag voornemens was te voeren. Hij zou spreken met de partijquerulante die met haar radicale acties tegen de onderdrukking van moslimvrouwen de Partij dreigde te splijten. Na het ontbijt, op liefdevolle wijze bereid door zijn huishoudster Laura, nam Mr. Moshavot de telefoon ter hand. Vrijwel onmiddellijk na het kiezen van het nummer nam de vrouw op.
“Mevrouw, Moshavot hier. Om maar direct met de deur in huis te vallen, wat denkt u eigenlijk met uw acties te bewerkstelligen?”
“Mijnheer Moshavot, ik ga proberen het u uit te leggen. Er zijn mannen die vinden dat gelovige vrouwen hun blik naar beneden moeten richten, hun aantrekkelijkheid verbergen. Ze moeten een gewaad over zich heen doen. Zonder hoofddoek mag alleen haar directe familie haar zien. Een van die mannen is Yusuf al-Qaradawi, die met zijn strikte interpretatie van de koran wereldwijd gezien wordt als een van de meest invloedrijke islamtheologen. Vrouwen mogen niet in ruimtes komen met vreemde mannen, zoals in de bioscoop, het openbaar vervoer en gemengd onderwijs. Deze interpretatie bepaalt het leven van talloze moslims en veel daarvan wordt ook op Nederlandse moslimscholen overgedragen.
Vooral schrijnend is dat die al-Qaradawi vrouwenbesnijdenis openlijk verdedigt als toegelaten en zelfs verkieslijk. Zijn persoonlijke voorkeur is gedeeltelijke verwijdering van de clitoris.”

Mr. Moshavot moest even slikken.
“Verwijdering van de clitoris?”
“Ja, vrouwenbesnijdenis. Die kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Het betekent de gehele of de gedeeltelijke verwijdering van het vrouwelijke geslachtsorgaan. De meest extreme vorm is infibulatie. Vijftien procent van alle besnijdenissen in Afrika behoort daartoe. Het bestaat uit clitoridectomie, het wegsnijden van de clitoris, excisie, het verwijderen van de kleine schaamlippen, en het wegsnijden van de grote schaamlippen. Daarna worden de restanten van de grote schaamlippen aan elkaar genaaid tot een kleine opening overblijft voor de menstruatie en het plassen. In Afrika vormen clitoridectomie en excisie 85 procent van de besnijdenissen.”

Mr. Moshavot huiverde. Hij wist wel wat een besnijdenis inhield, maar had er nooit zo bij stilgestaan.
“Mevrouw, wat u daar zegt is vreselijk.”
“Inderdaad. Ik zal u het verhaal vertellen van Hannah Koroma uit Sierra Leone. Op tienjarige leeftijd werd ze besneden. Haar grootmoeder vertelde haar toen dat ze naar een plaats gebracht zou worden om een bepaalde ceremonie uit te voeren en daarna zou ze een heleboel eten krijgen. Ze was nog maar een onschuldig kind en werd als een schaap naar de slachtbank geleid.
Eenmaal aangekomen op die plek werd ze meegenomen naar een donkere kamer, uitgekleed en geblinddoekt. Vervolgens dwongen vier vrouwen haar plat op de rug te gaan liggen, terwijl twee van hen haar benen vasthielden. Een andere vrouw zat boven op haar borst om het bovenlichaam stil te houden. Een stuk stof werd in haar mond gestopt om het schreeuwen te stoppen. Ze begon te vechten toen ze het mes voelde. De pijn moet verschrikkelijk en ondraaglijk zijn geweest. Tijdens het gevecht raakte ze ernstig gewond, waardoor ze veel bloed verloor.
Ze werd besneden met een bot zakmes.”

Mr. Moshavot zweeg een moment stil. Hij had natuurlijk wel gelezen over besnijdenissen, maar om het zo verteld te krijgen maakte grote indruk.
“Mevrouw?”
“Mijnheer Moshavot?”
“Ik ga u steunen in uw strijd.”

——————————
[i]Het verhaal van Hannah Koroma en de informatie over vrouwenbesnijdenis is ontleend aan [url=http://www.amnesty.nl]www.amnesty.nl[/url][/i]


18 reacties

Raindog · 3 juni 2005 op 17:28

Wanneer zelfs Mr. Moshavot inziet dat hier geen whisky aan helpt en het doel ver boven de kleingeestige partijpolitiek uit reikt, dan maakt het niet meer uit of ze partijquerulante is of niet. En dat is dat.

Ik realiseer me dat het niet een aan mijn gericht statement was maar toch mijn enorme complimenten voor deze Meesterzet. Dat is: de column.

WritersBlocq · 3 juni 2005 op 18:34

Tsjonge, wát een onderwerp. Voor mij is dit 1 van die dingen die ik niet wíl weten, maar het is wel goed om ze te weten. Zelf hierover speuren zou ik nooit doen, maar het is wel heel goed om via uw weg geconfronteerd te worden met deze materie. Ik ga deze strijd ook steunen.

champagne · 3 juni 2005 op 18:58

Wat goed om te weten dat Mr Moshavot ook nog een hart bezit voor (strijdende) vrouwen.
Mijn complimenten voor de column; goed geschreven, indrukwekkend onderwerp.

KawaSutra · 3 juni 2005 op 20:57

Soms is een luis in de pels nodig om de drager wakker te schudden. In dit geval is het ronduit noodzakelijk. Maar wat een lastige klus om het ‘monster’ in beweging te krijgen!

Manchet · 3 juni 2005 op 21:37

Beste heer Raindog,

Bij sommigen vertroebelt alcohol de geest, bij anderen daarentegen is het de katalysator voor het ontstaan van mooie denkbeelden. Soms denk ik wel eens dat er meer alcohol genuttigd zou moeten worden en minder verhit gediscussieerd over “ja” of “nee”.
Hoe dan ook: onderschat nooit de rol van alcohol (en een goede sigaar).

Beste mevrouw Writersblocq,

Om feiten te achterhalen zoals door mij omschreven behoeft geen speurwerk verricht te worden. Voor de ontvankelijke lezer of kijker dienen zij zich dagelijks aan. Uiteraard ben ik zorgvuldig te werk gegaan aangaande het juist weergeven van de feitelijkheden.
Als ik in u een medestrijder heb gevonden, ben ik een gelukkig mens.

Beste mevrouw Champagne (Bent u van een goed jaar, als ik zo vrij mag zijn dat te vragen?),

Mag ik u vragen uit welk van de verhaaltjes u afleidt dat Moshavot geen hart bezit voor vrouwen?

Beste Heer Kawasutra,

Het monster zal bewegen, zeker als u een luis wilt bijdragen!

WritersBlocq · 3 juni 2005 op 22:47

Meneer Moshavot, u heeft helemaal gelijk
[quote]Voor de ontvankelijke lezer of kijker dienen zij zich dagelijks aan.[/quote]
Maar ik ben niet ontvankelijk voor dingen die ik zo pijnlijk vind, letterlijk en figuurlijk, en toch niet kan veranderen. Amnesty en andere organisaties steun ik, in de hoop en het vertrouwen dat zij goed doen. Knap vind ik het, om op dit afgrijselijke gebied research te verrichten, ik zou het niet kunnen. Gegroet, Pauline.

sally · 3 juni 2005 op 23:59

Gruwelijk goed. Aangrijpende column!

groet Sally

Ma3anne · 4 juni 2005 op 00:32

Het boek van [url=http://www.boekenarena.nl/result-titel.asp?ISBN=9069746077]Aman[/url], de biografie van een Somalisch meisje zou u zeker ook aangrijpen, Mr. Moshavot. Kan ik u zeer aanbevelen.

Louise · 4 juni 2005 op 08:47

Een zwaar beroep heeft u, mr. Moshavot. En dat terwijl u in ruste bent.
Maar mooi schrijven kunt u, zelfs over een gruwelijk onderwerp.

Li · 4 juni 2005 op 12:41

Ik krijg hier altijd een afschuwelijk onderbuikgevoel bij.
Te gruwelijk voor woorden.
Maar woorden kunnen resulteren in daden die deze onmenselijke verminkingen doen stoppen.

Tegelijkertijd vraag ik me af welke zieke geest er ooit met zoiets is begonnen en waarom.

Li

Wright · 4 juni 2005 op 13:33

Alles is reeds gezegd.
Aangrijpende column, heer Manchet.

Troy · 4 juni 2005 op 13:34

Een gruwelijke waarheid die je hier op tafel gooit… Ik vind dat je ontzettend goed schrijft, en ben onder de indruk van je column.
(Of moet ik u zeggen?)

Grt Troy

KingArthur · 4 juni 2005 op 14:57

Welk een onderwerp snijdt u hier aan waarde Manchet. Voel u getroost niet alleen te stand in deze strijd. U heeft in mij een sympathisant gevonden.

Dees · 4 juni 2005 op 18:04

Ik weet niet wat ik van deze column moet denken. Hij is technisch goed. En het is een heftig onderwerp. Wat me misschien dan een beetje tegenstaat is het gebruiken van het personage Moshavot- dezelfde Moshavot die een bereidwillige slavin thuis heeft – om zo’n onderwerp aan te snijden (vreselijke woordkeuze mijnerzijds dan weer eigenlijk). Ik weet het niet, ik wacht het vervolg nog maar even af.

Manchet · 4 juni 2005 op 20:08

Beste Desaparecida,

Dank voor je eerlijke reactie. Ik ben er blij mee omdat het precies datgene raakt waarover ik het wil hebben: vrijwillige versus onvrijwillige onderwerping, macht en onmacht, vrije wil en volgzaamheid.
Je hebt wel gelijk over je woordkeus “slavin”. Nergens in de voorgaande stukjes wordt Laura als zodanig afgeschilderd. Zelf zou ik het woord “onderdanig” (of submission!) hanteren. Overigens kun je je afvragen wie nou eigenlijk wie aan een lijntje heeft. Is Moshavot niet geketend aan zijn lusten? En is het niet Laura die bepaalt wat er gebeurt en tot hoe ver het gaat? Dom is ze bepaald niet, gezien haar uitspraken over politiek.
Tja, en dan dit laatste verhaaltje. Vreselijk wat moslimvrouwen soms moeten ondergaan. En net als vele anderen, veroordeel ik het. Maar Li gaf het al een beetje aan in haar reactie: wie is ermee begonnen en waarom? En wat te denken, zo voeg ik daar zelf aan toe, van de vrouwen die geheel vrijwillig zichzelf onderwerpen aan moslimgebruiken? En is dat dan wel geheel vrijwillig, of heerst er een macht die die vrouwen zelf niet zien of voelen?

Het voordeel van het schrijven van vervolgstukjes, boven het schrijven van een kant en klaar verhaal, is dat ik me kan laten leiden door voortschrijdend inzicht. Ik weet dus zelf ook niet precies hoe het verder zal gaan met Moshavot, Laura, en de querulante. Wie weet loop ik wel helemaal vast met mijn verhaal, maar goed, wie weet introduceer ik dan een Deus ex Magina.

KawaSutra · 4 juni 2005 op 23:36

[quote]wie is ermee begonnen en waarom?[/quote]
Ik denk wel dat ik weet waar de mannenbesnijdenis vandaan komt. Dat zou ontstaan zijn binnen de cultuur van de woestijnvolkeren. Zand zit overal. Schurend zand tussen eikel en voorhuid lijkt me geen pretje. Dat dachten ze toen ook al dus werd uit voorzorg de voorhuid verwijderd. Ik kan me dit als reden van vrouwenbesnijdenis niet voorstellen, zal wel bezitsdrang en jaloezie geweest zijn. En mannelijk egoïsme!

Dees · 4 juni 2005 op 23:45

Of een Dees Ex Ma[b]ch[/b]ina?

Kon het niet laten 😀

Ik zie het vervolg gaarne tegemoet…

Mosje · 4 juni 2005 op 23:55

[quote]Of een Dees Ex Machina?[/quote]Haha, Dees als de redder in nood, de oplosser van de problemen.
😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder