De hele zomer heb ik aardbeien geplukt en nu is het grote moment eindelijk daar. De aanschaf van mijn eerste stereo. Als een klein kind zo blij bezoek ik de elektronicawinkel. Ik weet nog niet precies welke stereo ik ga kopen en ben benieuwd wat mijn zorgzaam opgespaarde guldens waard zijn. De keuze is niet zo groot. Mijn budget is klein. Kleiner dan ik had gedroomd. Met mijn handen betast ik de plastic deksels van de pick-up stereo combinaties. Ik voel of ze makkelijk opengaan. Daaraan kan ik de kwaliteit afmeten. Zo tipte mij mijn broer.
Ik kan amper kiezen en bijt op de vleesranden van mijn nagels die nog donkerrood zijn van het aardbeien plukken. Die van tweehonderdvijfenvijftig gulden wordt het. Jaloers werp ik nog een blik op de grote jongens als ik afreken. Wie weet, misschien iets voor de toekomst. Vol trots en heel voorzichtig vervoer ik de doos op mijn bagagedrager, lopend naast mijn fiets. Het geluk straalt van mijn gezicht af.
Thuisgekomen kan ik niet wachten met het aansluiten van mijn eerste pick-up stereo combinatie. Snel plug ik de losse boxen in de stereocombinatie en doe de stekker in het stopcontact. Voor de allereerste keer in mijn nog jonge leven heb ik een grote aankoop gedaan. En nu sta ik op het punt om eindelijk mijn eigen elpees op mijn eigen muziekinstallatie te draaien. Niet langer afhankelijk van de grillen van mijn twee broers. Ik mag nooit muziek draaien op hun stereo’s zonder toezicht. Mijn grote zus heeft alleen een kleine radio.
Natuurlijk heb ik allang zelf elpees gekocht. Met grote trots en vol spanning trek ik een van de twee elpees uit de dubbelhoes. Ik kies voor de elpee met mijn favoriete nummer. I don’t know how to love him. Gezongen door Maria Magdalena op Jesus Christ Superstar. Pas later lees ik op de beschrijving die in de hoes zit dat de zangeres Yvonne Elliman is. Wat een mooi lied, wat een mooie stem en wat een mooie vrouw. Zucht. Ik word er helemaal wee van en ik voel de tranen in mijn ogen stromen. Voor het eerst ontwaar ik wat muziek kan doen. Muziek die me nog lang bij zal blijven. Me vaak troost zal geven.
Ik zet de hoes terug op de grond. Naast Bob Dylan Greatest hits, de blauwe van de Beatles en Boudewijn de Groot’s vijf jaar hits. Elpees die ook in het bezit zijn van mijn broers. Mijn eigen muzieksmaak moet ik nog ontwikkelen. Ik houd de hitparades en de Hitkrant iedere week goed in de gaten en zie uit naar zaterdag. De aanschaf van een nieuw werk. Die van aanstaande zaterdag weet ik al. Eldorado. Electric Light Orchestra. I can’t get it out of my head. Of toch Rumours? Fleetwood Mac.
32 reacties
Nummer 22 · 29 augustus 2016 op 07:08
Mooi verhaal Mien, maar…gulden tijd, toch? En dan lees ik 250 euro’s…hmm? ?
Mien · 29 augustus 2016 op 07:19
Foutje, bedankt! Ik had wel al guldens gespaard. Maar bij de tweede vermelding van de valuta heb ik er niet meer aan gedacht. Een klein gulden foutje. Ik vraag de redactie het even aan te passen. ?
NicoleS · 29 augustus 2016 op 07:55
Haha. Heerlijk toch je eerste pick-up. In mijn tijd hadden we cd’s maar mijn vader had een enorme verzameling platen. Echt geweldig! Leuke column. De guldens zijn al genoemd zag ik?
Mien · 29 augustus 2016 op 10:49
Toch niet weggegooid mag ik hopen? Doodzonde.
Cassettes heb ik ook nog plenty. Speel ze nog zelden af. Maar ook daar zitten juweeltjes tussen. Vooral de twee oude Carnavalscassettes die ik nog heb. Spannend ook het opnemen op TDK en Sony Gold. Wanneer gaat die stomme DJ er weer doorheen praten? Shit, weer te laat op Pause Record gedrukt.
NicoleS · 29 augustus 2016 op 12:51
Mijn moeder heeft de LP’s geloof ik nu. Weg zijn ze niet.?
Dees · 29 augustus 2016 op 08:36
Heb de euro verh/guld
Mien · 29 augustus 2016 op 08:45
Thanks! ?
Bhakje · 29 augustus 2016 op 08:46
Heerlijke column, en zo herkenbaar! Mijn vinyl collectie is al jaren geleden uit de tijd geraakt, al mis ik die zwarte schijven nog dagelijks.
Mooi geschreven!
Mien · 29 augustus 2016 op 09:51
Een pick-up (nee, geen auto) is zo gekocht. Ze zijn weer helemaal hip, en zelfs in Hongarije tweedehands verkrijgbaar tegen een prikkie, Bhakje. Ik draai mijn LP’s nog regelmatig op een oude Dual (met Shure ofcourse). Spyro Gyra ligt er nu op. Wie kent ze nog?
StreekSteek · 29 augustus 2016 op 09:22
Wat een gezeur over euro’s en guldens: muziek is tijdloos. Dat blijkt hier maar weer eens!
Mien · 29 augustus 2016 op 09:57
Gezeur? Voor ABBA en Pink Floyd waren het toch belangrijke issues, op de kleintjes letten. ?
En ja, muziek is tijdloos. Niet alle, maar wel veel. Zeker die rondom het tuinpad van de jeugd. ?
van Gellekom · 29 augustus 2016 op 09:58
Muziek is zeker tijdloos. Maar gezeur over euro’s en guldens?
Nee mijn waarde Streek/steek, mijn geachte collega nummer 22 wees heel terecht op een levensgrote fout in deze column. Dat zou u toch moeten waarderen 😀 Of is dat ineens not done..
StreekSteek · 29 augustus 2016 op 10:06
als je daarmee een argument kunt onderstrepen niet. We zijn nu een keer kannibalen.
Mien · 29 augustus 2016 op 10:10
Liever kannibalen dan niet kunnen balen. ?
Mien · 29 augustus 2016 op 10:07
Eens met van G. Valuta moeten kloppen. Dat heet taalwaarde.
van Gellekom · 29 augustus 2016 op 10:16
Nu dit agendapunt is behandeldt , de column: schitterend binnengekomen bij mij. Alsof ik het meemaakte. Maandcolumn!
Mien · 29 augustus 2016 op 10:36
Dat betaalt uit. ? Thanks! ?
Ferrara · 29 augustus 2016 op 13:15
Mien, nostalgie van de bovenste plank. Tuinpad van de jeugd, mooi gevonden.
Mien · 29 augustus 2016 op 15:21
Dankjewel.
Nummer 22 · 29 augustus 2016 op 14:14
Zeker ! Column van de Maand!
En dan op vrijdagmiddag naar de electronica/platenzaak en de top 40 lijst halen, snel een single kopen… bijvoorbeeld “Spinning Wheels ” en ” Imagine” Mien, geeft aan mij de prikkel om toch maar een platenspeler te kopen en de vinyl platen van zolder te halen.
Dank Mien, dank!
Mien · 29 augustus 2016 op 14:37
Jij ook bedankt. Ik zet hem weer eventjes weer op!
[img]http://eil.com/images/main/John+Lennon+Imagine++Inserts+-+Complete+370300b.jpg[/img]
Nummer 22 · 29 augustus 2016 op 15:27
Leve het vinyl!
g.van stipdonk · 29 augustus 2016 op 17:30
Qua muziek keuze zitten we aardig één op één, Mien
Esther Suzanna · 29 augustus 2016 op 17:48
Hele leuke column. Ook hier weer weinig herkenning. Als jongste ging alle ‘equipment’ van ouders eerst naar oudere broer en na hem kreeg ik alle ‘oude meuk’. Haha. Was er wel blij mee hoor.
Mien · 30 augustus 2016 op 11:16
Thanks. Maar dan heb je toch herkenning in oude meuk? Of lees ik dat verkeerd? ?
Snarf · 29 augustus 2016 op 19:33
Mijn eerste radio was een Philips met draaischijf om zenders te zoeken. Gekocht voor 135 gulden, verdiend met 3 weken dahlia’s wieden in de brandende zon. Maar het was het waard! Leuke column.
Mien · 30 augustus 2016 op 11:18
Herkenbaar Snarf. En dan met je oor dichtbij de speaker om tussen de ruis door de zenders te vinden. Toch? Heb ik overigens nog steeds last van. Probeer Radio 3FM maar eens te vinden tussen al het beton! ?
Bruun · 31 augustus 2016 op 08:27
Heerlijke column. “Het geluk straalt van mijn gezicht af” schrijf je en dat geluk weet je perfect te beschrijven; de column ademt een en al gelukzaligheid. Echt top gedaan. Uit de titel begrijp ik dat ik 42 delen achterloop in je “Mien korte verhalen” reeks. Toch maar eens wat achterstallig leeswerk doen…
Mien · 31 augustus 2016 op 10:18
Thanks. Straalmotor aan. Veel leesplezier. ?
Yfs · 31 augustus 2016 op 12:37
“Vol trots en heel voorzichtig vervoer ik de doos op mijn bagagedrager, lopend naast mijn fiets. Het geluk straalt van mijn gezicht af”
Met deze zin heb je een onbetaalbaar plaatje neergezet Mien!
Mooie column!
Mien · 1 september 2016 op 07:28
Thanks. Een week heb ik geglunderd. En nu weer! ?
Antonia · 3 september 2016 op 11:52
Nostalgisch. Leuk om te lezen. Ik heb er nu spijt van, dat ik mijn oude rode pick up, mijn cassetterecorder en al mijn elpees heb weggedaan jaren geleden. Groeten, A.