Mijn eerste trio!

[i]Co-column geschreven door Mien, doemaar88 en Frank[/i]

Een zware klus. Mijn eerste trio. Solo’s en duetten zijn voorafgegaan. Ik ben bewust van de verantwoordelijkheid die op m’n schouders ligt. Eerst maar eens contact opnemen met mijn handlangers. Ik heb oude rotten in het vak, Henny en Frank, bereid gevonden de klus te klaren. Henny is een vriend van mij. Frank is specialist in boeien. Ik neem eerst contact op met Henny.
‘Hee vriend, ben je er klaar voor?’
‘Jazeker Johnny, en jij? Is je hoest al verdwenen?’
‘Ja, alles kits. Ik bel Frank nog even en dan zien we elkaar in Hilversum. Okee?’
‘Okee!’

Het is 7.00 uur. We staan voor de studio van Radio 3FM. Voor ons zit een klein mannetje met een blikje cola in de hand. Hij draagt een vaalgroen legerpetje op z’n hoofd. We zijn alledrie zenuwachtig. Het is onze eerste triokidnapping. Ik besluit opdrachtgever Frits te bellen. Frits wil zaken nog wel eens op de spits drijven. Frits is duidelijk in zijn boodschap.

‘Kidnappen die tuinkabouter. Ik moet en ik zal die verrekte radiopiraat persoonlijk gielhalen.’
Frank haalt de boeien tevoorschijn en Henny scheurt een halve meter tape van de rol. Ik open de deur van de studio en roep luidkeels … [Mien]

‘SHIT! Autosleutels vergeten.’
‘Wacht effe jongens!’
Ik snel naar buiten en gris de autosleutels van de bestuurdersstoel.
Slim bezig Johnny, zeg ik tegen mezelf. Waarom gaan dingen altijd mis op het moment dat je het niet kunt gebruiken? Enfin, piekeren heeft nu geen zin.
Nadat ik de straat heb gecheckt (iets met 1x links, 1x rechts dan weer links…) ren ik terug naar de studio. Ik tref Henny aan met een koptelefoon op zijn hoofd. Hij heeft de plaats van Giel overgenomen. Radio 3FM is gekaapt, als je het zo kan noemen. Henny is volledig in zijn nopjes.

Frank boeit de kleine man.
‘What the fuck is dit?’ schreeuwt Giel.
‘Als dit een verborgen camera actie is, zeg ik nu vast dat ik dit niet leuk vind!’
Helaas voor Giel.
‘Kom op, we moeten gaan!’ roep ik gehaast.
‘Moment’ antwoord Henny
‘Ik heb dit altijd al willen doen.’
Voor ik het weet kondigt Henny zijn favoriete plaat, Sunday Bloody Sunday van U2 aan, live op radio 3FM. Jongens, waar zijn we mee bezig?

Terwijl Henny en Frank de kleine radioman onder hun arm meedragen, open ik de auto. Giel probeert om zich heen te slaan, wat weinig effect heeft. Zijn handen zijn geboeid en zijn mond is afgeplakt.
Hardhandig wordt Giel de achterbak in gejonast. Met z’n drieën stappen we in. Frank start de motor en scheurt het terrein af, bestemming onbekend. Ik pak de telefoon en bel Frits… [doemaar88]

Frits neemt niet op. Ik probeer het nog een keer. Weer geen gehoor. Giel begint achterin tegen de achterbank te schoppen. Irritant mannetje denk ik. Kan ie eindelijk zijn mond niet opendoen begint ie met z’n melkwitte benen te kleppen. Een heuse monoloog. Frits neemt nog steeds niet op. We stoppen de auto, doen de achterklep open en slaan Giel eens stevig voor zijn gezicht. Normaal zijn we niet zo lichtgeraakt maar wij doen dit ook niet voor onze lol.
‘Ophouden nou, ja ?!’ Giel stopt.
Ik probeer Frits nog een keer. Deze keer wordt er opgenomen. Voordat er iets gezegd kan worden begin ik het verhaal.
‘Frits, we hebben ‘m. Hij spartelde wel wat tegen maar hij ligt nu rustig in de achterbak. Hij slaapt. Hij is in ieder geval niet wakker.’
‘Pardon?’ hoor ik aan de andere kant van de lijn.
‘Frits?’ vraag ik.
‘Ja met Frits’, antwoord de stem. Hij klinkt als een aardappel. Verkouden zeker.
‘Frits we hebben het voor elkaar’ zeg ik. ‘Waar wil je hem afgeleverd hebben?’
Aan de andere kant is het even stil.
‘Waar wil ik wat afgeleverd hebben?’ vraagt Frits de aardappel verontwaardigd.
‘De tuinkabouter’, zeg ik, ‘je weet wel.’
‘Ik weet van geen tuinkabouter’ zegt Frits.
‘Ik spreek toch met Frits?’ zeg ik.
‘Ja je spreekt met Frits, met Frits Bolkenstein, maar wat….’
Ik hang direct op.
‘Jongens dumpen die handel. Het eerste het beste kanaal. Dumpen!’ [Frank]