Ontlasting

Samen met mijn compagnon, de vrijeradicaal Ab, loop ik een tent binnen dat voor een restaurant moet doorgaan. Wij hebben met wethouder Jansen hier afgesproken om wat lopende zaken door te nemen.

Jansen eet hier altijd met zijn zakenrelaties, dus dan weet je wel wat voor tent het is. Als wij gaan zitten hoor ik ergens achter in de keuken de stem van Michael Jackson zingen maar voor hetzelfde geld is het een erg groot dier dat hevige pijn lijdt.
De eigenaar van de tent komt handenwringend naar ons toe: ’wat mag ik voor de heren betekenen?’
De man heeft een hoop grote tanden met een klein beetje gezicht er omheen. Zijn tanden zien eruit alsof ze voor een heel ander beest bestemd zijn.
Ab bestelt een glas chocolademelk met gesneden citroen en zelf vraag ik om een glas kamelenmelk.
‘Komt in orde heren,’ zegt grote -tanden -met- gezicht- eromheen.

De deur gaat open. Een vent met een map onder zijn arm komt binnen en kijkt om zich heen. Ik ken hem wel. Het is van der Goudgerand. Hij doet iets vaags bij de belastingen.
Grote-tanden-met- gezicht- eromheen loopt handenwringend naar hem toe, buigt bijna en zegt: ‘mag ik u een stoel aanbieden?’
Ab draait zich om: ‘Een stoel? Die vent is een ambtenaar van de belasting, die wil het hele interieur.’
‘Wat heb jij toch tegen ambtenaren, Ab?’ vraag ik. ‘Die mensen doen toch niets?’

De deur wordt weer opengegooid en daar is ie eindelijk; wethouder Jansen. Bezweet voorhoofd, gulp open, verkeerde sokken.
‘Sorry heren, ik ben wat laat. Ik heb mij verslapen.’
‘Hoezo?’ vraagt Ab. ‘Slaap je thuis ook al.’
‘Zal ik straks even lachen, Ab?’ zegt Jansen. ‘Nee, het werd nogal laat vannacht. Mijn vrouw zat met haar vinger tussen de deur.’
‘Nou en?’, zeg ik. ‘Daar ga je toch niet dood van?’
‘Zo is dat,’ zegt Ab. “Wat zei de dierenarts? Afmaken maar dat kreng? ‘

Voor Jansen kan reageren komt die griezel van de belastingen, van der Goudgerand, naar ons tafeltje lopen: ’Ach, amice Jansen, u ook hier? Prachtige ambiance, wat?’
‘Hoe is het met u meneer van der Goudgerand?’ vraagt Jansen. ‘Nog steeds vrijgezel?’
‘Nou, nou, heer Jansen, dat heeft ook zijn veurdelen heur. Ik wou dat ik veur elke eh…dame waar ik mee geslapen heb, een euro kreeg ,hahahahahahaha..’
‘Waarom?’ komt Ab er tussendoor. ’Wou je een krant kopen?’

Van der Goudgerand trekt zijn neus op: ’Zeg amice Jansen, ik weet dat het moeilijk is om goed personeel te krijgen, maar dit uitschot,’ en hij wijst op Ab en mij, ‘is wel heul erg beneden elke norm.’
‘Blijf een beetje uit mijn buurt, lullo,’ zegt Ab. ‘Je stinkt als een hoofdgerecht van deze tent. Werk je overigens nog steeds bij de ontlasting?’
Grote-tanden-met- gezicht- eromheen laat een blad vol drank vallen.
Vanuit de keuken klinkt nu de stem van Gerard Joling maar voor hetzelfde geld is het een bejaard varken in doodsnood dat besprongen wordt door een roedel doorgefokte belastingambtenaren.
Ik bedoel, zo’n tent is dit gewoon.