Operatiekamer

Verfraaiing bepaalt het straatbeeld. Correctie is bon ton. Het opleuken van lijf en leden de doodnormaalste zaak. Cosmetische chirurgie zit nog in de experimentele fase, waar gehakt wordt vallen spaanders. Marijke Helwegen laat oogstrelend zien wanneer psychisch verval tot lichamelijke schade leidt. Sneu. Veelal vrouwen denken strakker, jonger en fraaier te worden wanneer ze hun lijf ter beschikking van de wetenschap stellen. Dom! Ook mannen leveren zich uit aan medici met een decoupeerzaag. Nog dommer! Vertroebeld zicht door hangende oogleden? De schaar erin. Borsten niet op de juiste spanwijdte? Scalpel gebruiken! Piekerfronsen op het voorhoofd of vuistdiepe rimpels? Injecteren met afgewerkte olie!

Hangbuik? Ontstoppingsbedrijf bellen! Maatje small? Een penisverlengende revisie! Een te ruime jas na een Weight-Watcher-exercitie? Bijeenharken die vellen! Gewapper tussen de benen? Een schaamlipcorrectie. Vrouwen die zo’n gynaecologische operatie ondergaan worden, zonder dat ze het weten, betast. Lijkt logisch! Wanneer je een been amputeert zul je die poot ook ter hand moeten nemen. Vóór de zwieperd richting kliko. Naast het deppen van het voorhoofd wordt het mooiste wat de meisjes in huis hebben dus onteerd. Ze zijn een levende oefenpop voor broekies in opleiding. Vanzelfsprekend. Mannelijke puberstudentjes tonen, buiten de college-uren om, altijd een hitsige belangstelling voor alles wat een doos heeft.

Gewoon medisch veldonderzoek, simpelweg een gezonde ontdekkingsdrang. Aanstaande witjasjes hebben echt geen aansporing nodig om welke vagina dan ook ter hand te nemen. Co-assistentjes worden door opleiders (gynaecologen) gretig aangezet om de bewusteloze patiënte vaginaal te onderzoeken. Vaginisme krijgt zo een geheel andere betekenis. Noem het blikveldverbreding, noem het voyeurisme, noem het aanranding, noem het verkrachting! Narcosegas leidt tot drie bijkomstigheden: (verdere) bewustzijnsverlaging, pijnbestrijding en spierverslapping. Het laatste schept voor de medische maffia ongekende mogelijkheden. Zelfs de meest frigide doos, stijfstaand door aangespannen spieren, is onder zeil lustvol benaderbaar. Volledige opening van zaken…

Onlangs lag ik zelf wezenloos en desperate op een comfortabele operatietafel. Geen extreme make-over maar preventief onderhoud. Zeg maar, een grote beurt. In het AMC, waar de afwerking plaatsgreep, sterft het van artsen in afleiding (…). Mijn chirurg werd prettig vergezeld door een fatsoenlijk, fris ogend, vrouwelijk drietal! De specialist had méér oog voor hen dan voor mij, leek het. Volstrekt invoelbaar. Zelfs op een Canal Parade kom ik niet aan mijn trekken. Voor leermeesters zijn dames in opleiding net rijp fruit. Terwijl ik toch meer dan interessante inkomsten genereerde. Mijn oog werd getrokken door één van de stevig ‘studerende’ schoonheden.

Ik kreeg angstvallig aandrang vaginaal toe te tasten. Wat tot medische ethiek behoort, werkt sterk op mijn belevingswereld, vandaar. Tot de man van het gas (“Ik ben uw anesthesioloog”), deed ik de verlangende smeekbede háár onder narcose te brengen. Hij gaf, behoorlijk bij kennis, aan in gewetensnood te zullen komen. “Voor palliatieve zorg draai ik mijn hand niet om, hoor!” De hufter bleek niet bijster enthousiast over mijn, door hormonen, aangestuurde gedrag. Weinig meegaand type. Vreemd, die beperktheid in denken en handelen. Zo selectief ook. Het leek hem wijsheid mij ter plekke het bewustzijn te laten verliezen.

Na het operabel ingrijpen en tijdens het minder comfortabel ontwaken, kreeg ik morfine. Véél morfine. Na een afkickprogramma opende zich door het flash-effect opnieuw de hemel. Ik droomde me verder af over erotiek met strakgespannen wit op de OK. Rondhupsend in operatiekamer 1 t/m 12 met zuster Anne. Of liever nog met verpleegster Christel erbij… Het gebied rond mijn elleboog stond ondertussen laaiend in brand. Daar hadden ze mij al voor het snijwerk razend enthousiast voor gewaarschuwd. “Meneer, het is niet geheel pijnloos!” Een simplificering van de werkelijkheid. Maar een andere plek bleek tevens gevoelig getroffen. Ook ik (!) tastte toe voor een onderzoek op de plaats des onheils. Mijn schaamstreek!