Geachte heer Holleeder,
Nu de terrorwinter des doods definitief lijkt ingetreden, moest ik opeens aan u denken. Ik kreeg een soort Home Alone (Lost in New York)–achtig beeld waarbij u á la Kevin McAllister doelloos door het besneeuwde park dwaalt. Stuurloos en alleen, opgejaagd door de boeven. Met dat treurige muziekje op de achtergrond.
Ik moest naar Hamburg, voor de zaak én snel.
Via Zestienhoven zou het lukken en dat is niet verkeerd, het betekende makkelijk parkeren en arriveren dicht tegen de vertrektijd aan.
Je zal het maar zijn. Als jongetje al niet geïnteresseerd in autootjes en voetbal, je kleren altijd schoon en onweerstaanbaar geobsedeerd door Barbie. Niet met de intentie haar de kleren van het lijf te rukken, maar vanwege de geweldige outfits die je altijd vliegensvlug over haar plastic lijfje trok. Soms had je zusje een heuse Ken in haar bezit waar je mee mocht spelen, maar die tot je teleurstelling niet zoveel keuze in zijn garderobe had. Daarentegen wel één vreemd intrigerende bobbel op kruishoogte.
Vanaf het mondaine Gordon’s Bay, met zijn geinflateerde onroerendgoed prijzen, meandert de Clarence Drive Route richting Pringle Bay, een rustig kustplaatsje met een provinciale uitstraling, waar ondanks de unieke ligging aan een breed hagelwit zandstrand, vanwege de strikte handhaving van een ruim 100 jaar geleden bedacht schoonheidsbeleid, geen hoogbouw en protserige villa’s te vinden zijn. Vijfentwintig wonderschone kilometers, uitgehouwen in de roodbruine rotsen van de Kogelbergen met een majesteus uitzicht over de azuurblauwe wateren van False Bay, die de fraaie vergezichten aan de Franse zuidkust doet verbleken tot vaalblauwe luchtspiegelingen.
Om kwart over zeven gisteravond verscheen op mijn beeldscherm: airbourne 18.08. Toen wist ik dat mijn dochter los was van de Europese grond en koers zette naar Zuid-Afrika. Vanaf Heathrow over Windsor Castle, dan links af en recht naar beneden. Over het grootste nog bewoonde kasteel ter wereld gaat een anekdote met een baard als die van Methusalem, maar even onsterfelijk. Een Amerikaanse toerist verzuchtte tijdens een rondleiding door de eindeloze pracht en praal, dat hij niet begreep waarom ze zo’n kasteel zo dicht bij een drukke luchthaven hebben gebouwd.
