Dé schrijfsite van Nederland en België!

Doorbijten

Mijn hele leven al ga ik zo relaxed naar de tandarts dat ik me in de wachtkamer het liefst vermaak met het eten van dropjes. Daarom keek ik vreemd op toen hij laatst mijn gebit controleerde en vroeg of ik last van stress had. Die vraag kun je verwachten als je je met afgekloven nagels meldt voor een manicure, maar tijdens de controle van je tanden. Volgens de tandarts was ik echter aan het tandenknarsen en hoewel dat uiterst irritant is voor degene die naast je slaapt, is het werkelijk rampzalig voor je tanden.

Door RobertH, geleden

Voor altijd vervlogen

Het is kil. Ik doe het raam dicht. Bah, het is pas half elf. Zomergasten begint me te vervelen. Slaap heb ik nog niet. Zal ik naar de kroeg gaan?
Zo begon m’n vorige column, maar het systeem werkte niet. Dus ik moet het over doen.
Vind ik niet zo leuk. Want ik was eigenlijk wel heel goed bezig met m’n vorige verhaaltje. Dat er nu dus niet toe doet.

Door Frans, geleden

De dodo is weer terug

Hij leeft weer de dodo. Ik zag hem onlangs lopen in mijn bos. Ze waren zelfs met z’n twee. Dubbel dus. Het waren dubbele dodo’s. Je kent ze wel. Loopvogels die vroeger in de bossen leefden op het eiland Mauritius.

Door Harrie, geleden

Drie Gays

Even met het Ministerie van Infrastructuur en Milieu gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Minister Melanie in de buurt?” Haar secretaresse deelde mede dat mijn telefoontje tamelijk ongelegen kwam, aangezien de bewindsvrouwe juist uit het raam hing, om even te genieten van de geur van warm asfalt en benzinedamp.

Door DriekOplopers, geleden

Rupsje nooit gedacht verbouwt de boel

Wij wonen in een wijk waar rupsje nooit genoeg heerst. Mooie ruime woningen, geplaatst op behoorlijke kavels. Comfortabele huizen zijn het, voorzien van moderne keuken vol slimme gadgets en badkamers waar je niet alleen schoon kunt worden. Meer kamers dan je nodig hebt. Gewild zijn de huizen dan ook, makelaars sturen bijna wekelijks brieven om ons op het idee te brengen te verhuizen zodat zij met ons huis hun cliënten kunnen bedienen en er zelf ook wijzer van worden in hun al goed gevulde portefeuille. Maar we doen het niet, we blijven zitten op ons kaveltje.

Door Boschrijft, geleden