Mijn vriendin en ik hebben vandaag een boottocht gemaakt met de sloep van haar zwager. Hij is een rijkaard die zijn hebben om economische redenen heeft verhuisd naar België, om het ook te houden. Hij doet het helemaal oké, want door de week werkt hij daar, en in de weekenden draagt hij zijn steentje bij om onze economie draaiende te houden. Toen hij weer de economische vluchteling uithing voeren wij er persoonlijk wel bij door zijn bootje in te pikken. Twee arme sloebers in een sloep dus, die om beurten schipperden op een zonovergotene maandag. De combinatie van verse aardbeien-roomcroissants en koffie vormden een bodem die onze magen bestand maakte tegen de op stapel staande champagne-aanslag die in de koelkast lag te wachten. Niet veel later was het zover: onze lijven werden vertroeteld in de tosti tussen zon en drank.

Opgesmeerde zonnebrandmelk weerkaatste de zonnestralen en het leek alsof de bodem van het plastic glas dit ook trachtte te doen tegen het nat dat het bevatte. Bubbeltjes werden naar de oppervlakte geduwd, om vervolgens in het niets te verdwijnen. Wij vroegen ons af of dat bij het volgende glas weer zou gebeuren. Het antwoord was positief, en bij glas drie was het scheepsrecht: we zagen de bubbeltjes vliegen.

Het was veel te warm om te varen. De thermometer gaf 37 graden – keer drie – aan, dus ankerden wij redelijk probleemloos midden op een plas, namen een duik, ontweken een fuik, dronken een glas en deden een plas.

Het was zalig, totdat een meneer – type scheids – vanaf een mooi bootje onze aandacht kwam opeisen.
“Zóó dametjes, wa-er is de kaa-pi-téén van di-eze prààààchtige sloep ?”
“De arme sloebert is centjes verdienen, druk-druk-druk”, riep en gebaarde ik. “O-ve-rie-gens: die kakmadam van Ú, heb tie Ú gisteravond trachten te vergiftigen door een mud hete aarpels door Úw strot te douwen ofzo? Waren de rapen gaar en vond ze het tijd om de levensverzekering te verzilveren? Kàn me d’r wat bij voorstellen; godsklere man, Ú bènt en práát zó lelijk. Jààààkkes!”
“Mevréúw, Ú gaat te vèr. Legitimatie alstublieft.”
“Legimitieten ook goed?” vroeg de in champagne-olie reddend zwemmende vriendin ondeugend, haar pronte borsten vrijelijk aan hem tonend. “Kijk, van achter heb ik ze ook hihiiii”, en ze draaide alles wat haar string niet verhulde in de richting van menéér.
“Dames dames, ik heb een vrije dag, maar kan jullie vanuit mijn ambt direct op de bon slingeren voor dí-vèr-se overtrééédingen. Va-erbewijs en legitimàtie, NÚ!”

Wij wilden geen serieuze prietpraat, wij wilden dollen.
“Menéér, het is zo héérlijk om éééven rijk te zijn. Het is tegelijk goedkoop, omdat deze geleende rijkdom bruggen opent die voor ons plebs in een gehuurd bootje gesloten zouden zijn gebleven. Fàntàstisch is het toch, dat wij het é-nòrm waarderen en daarmee verdienen om van andermans rijkdom mee te genieten? Meer dan die aarpelpellert van Ú, dat staat toch als een paal in uw broek? Verpest het nou niet met allerlei achterlijk ambtelijk gedoe, maar kom aan boord en vermaak U. We doen heus niets wat Ú niet wilt.”

Menéér ging overstag, meerde zijn bootje aan, en toen knalden niet alleen de champagnekurken, maar veel meer dan dat. We vormden een perfect trio en hebben allemaal beloofd om het niet verder te vertellen.

Categorieën: Gein & Ongein

Pauline

Talent voor tekst, taal en verhaal

14 reacties

Prlwytskovsky · 29 juni 2006 op 10:08

Kan nou wel zijn dat je het niet verder verteld maar je zit me wel lekker te maken.

Eddy Kielema · 29 juni 2006 op 10:17

Een column als deze kunnen schrijven is pas rijkdom! Overigens ben ik natuurlijk wel benieuwd naar de autobiografische elementen. Staan die in het begin, het midden of is toch het perfecte trio uit het leven gegrepen? 😉

KawaSutra · 29 juni 2006 op 18:31

Haha, prachtig verhaal. Onnavolgbaar, die woordspelingen van jou.

[quote]We vormden een perfect trio en hebben allemaal beloofd om het niet verder te vertellen.[/quote]
En hou je je daar ook aan? 😀

WritersBlocq · 29 juni 2006 op 19:04

[quote]En hou je je daar ook aan?[/quote]
Kan je rekenen? Reken er dan maar niet op!

2/3 is autobiografisch maar ik ga geen eigen fantasieën prikkelen of bevriezen, lekker 😛

Kees Schilder · 29 juni 2006 op 19:47

Ik blijf ze heerlijk vinden je columns.Deze is ook weer top

KingArthur · 30 juni 2006 op 09:14

En daarom heb je het maar beschreven :-).
Rijkdom, volgens mij is dat niet te vinden in materie.

Mosje · 30 juni 2006 op 12:59

helemaal dolletjes, dit stukje.
😛

pepe · 30 juni 2006 op 13:41

Ik zie het helemaal voor me, geweldig genoten van deze column, de smile zit voorlopig wel op mijn snuit 😉

Mup · 30 juni 2006 op 14:17

:warn: Details wil ik, details! En bespaar me vooral de smerige niet!

Groet Mup.

Ma3anne · 30 juni 2006 op 16:05

Jaja.:-D

Mannen, leen uw sloep dus nooit uit aan slechte vrouwen. U bent gewaarschuwd.

Chantal · 30 juni 2006 op 16:57

Hele leuke grinnik column, met af en toe geweldige zinnen, zoals deze:

[quote]Niet veel later was het zover: onze lijven werden vertroeteld in de tosti tussen zon en drank.[/quote]

Ik kan er nog wel meer quoten, ik vind ze in ieder geval steengoed!

WritersBlocq · 30 juni 2006 op 21:45

Dank je wel allemaal, voor de leuke reacties.
[quote]Mannen, leen uw sloep dus nooit uit aan slechte vrouwen. U bent gewaarschuwd.[/quote]
Helemaal mee eens, en aangezien wij geen slechte vrouwen zijn gaan wij morgen met een trio aan vrouwen wellicht kwartetten 😀
@ Redactie n.a.v. Mup: Heeft CX een ‘kijkwijzer’?

sally · 30 juni 2006 op 22:11

Absoluut kostelijke kost. 😛

groetjes Sally

Anne · 1 juli 2006 op 15:47

Mmmm…smakelijk geschreven!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder