[img align=right]http://www.durieux.nl/www/images/image/columns/sextoerisme.jpg[/img]Zat gisteren in de Nieuwe Revu een artikel te lezen over sextoerisme in Gambia. De beelden van onaantrekkelijke Engelse dames in de armen van gespierde Gambiaanse jonge mannen kleefden op mijn netvlies. En mijn gedachten namen de vrije loop. Loopt u mee? Ziet u, ik ben namelijk op zoek naar een bijbaantje. Naast mijn ijverig werk als scooterboy heb ik in de middag- en avonduurtjes wat tijd over om een extra zakcentje te verdienen. Het artikel in de Nieuwe Revu bracht mij op ideeën. Ik, Dirk Jan, als gigolo op Bonaire. Vrouwen die mij betalen voor mijn gezelschap… Rent a Friend, Heart for Sale….

Vandaag de stoute schoenen aangetrokken. Allebei. Maar eerst grondig gedoucht. Geschrobd op plaatsen die nooit geschobd worden. Afgedroogd. In de slaapkamer stond ik even naakt voor spiegel. Het product zag er goed uit. Voornamelijk de voorkant, want het zijprofiel tekende zich door dunne beentjes, een weldoorvoed buikje, slanke armpjes en een grote gok. Ik prentte mezelf in om de klant altijd met lichaam naar voren te benaderen. Het touwtje van de zwembroek knoopte ik extra strak. Bij gebrek aan een aardappel stopte ik een flacon zonnebrandcrème bij de zwembroek in. Het resultaat was zeer veelbelovend, tegen het absurde af. Mijn zelfvertrouwen rees.

Het strand met het hoogste percentage eenzame, gefortuneerde dames is toch wel Plaza. Dit strand, behorend bij het Van der Valk Resort kenmerkt zich door middelmatigheid, ‘net- niet’, en vergane glorie. Met ingehouden buik en de flacon zonnebrandcrème recht vooruit, liep ik over het strand op zoek naar mijn eerste cliënt. Ik liet mijn oog vallen op een vrouw van middelbare leeftijd die op een strandbedje wat zat te bladeren in de Aktueel. Ik liep op haar af en vroeg haar of ze wist hoe laat het was. Zonder op te kijken zei ze me dat het horloge aan mijn rechter pols daar wellicht antwoord op kon geven. Ik droop af, met m’n staart tussen mijn benen… of beter gezegd, met flacon zonnebrand tussen mijn benen.

Annelies heette ze. Mijn volgende project. Ze was blond, gebruind en liep tegen de 50. Ze verbleef hier een weekje op het eiland, om even ‘uit te rusten van alle Hollandse drukte’. Haar man (die niet mee was) was de baas van een beursgenoteerd bedrijf. Hun huwelijk, zo vertelde me ze, was niet meer dan een formaliteit, de liefde was over.
Annelies bracht veel tijd door op de golfbaan en de tennisclub. Daarnaast nam ze haar sociale verantwoordelijkheid als voorzitster van diverse liefdadigheidsdoelen. Ze was intelligent, rijk, niet onaantrekkelijk en op Bonaire voor een goede tijd. Ik gloeide van opwinding en stond op het punt om de prijsonderhandeling te beginnen toen ik van achter mij een stem hoorde.

‘Hier liefje, een pinacolada met extra rum’. Ik draaide me verschrikt om en keek tegen het twee meter lange, gespierde en gebruinde lichaam aan van een jonge man. Een adonis, kun je wel zeggen. “Dank je, Tom. Even voorstellen, dit is Dirk Jan.”
Een handje (auw, hij kneep hard), een blik op mijn horloge, een verontschuldiging en toen vluchtte ik weg. Tom was mij voor geweest.

Mijn derde en laatste poging betrof een Tsjechische vrouw met snor en beginnend baardje. Haar engels was zo slecht dat ik pas na 5 minuten doorhad dat ze niet Tjechisch tegen me sprak maar een soort van Engels. In gebarentaal vroeg ze of ik haar wilde insmeren. Ik zag geen zonnebrandcrème liggen, maar voordat ik haar wilde vragen waar ze die had liggen wees ze naar mijn kruis. De flacon zonnebrandcrème die ik in de zwembroek had verstopt was schijnbaar opengesprongen en de lotion sijpelde langs mijn benen op het zand. Ze lachte zo oorverdovend hard dat andere badgasten belangstellend naar mij keken. Snel griste ik een badhanddoek van een strandbed en wikkelde die om mijn heupen. Zonder gedag te zeggen huppelde ik van het strand af. Ik viel maar twee keer.

Vanmorgen een brommer verhuurd aan een mevrouw. Ik had haar gewezen op de beste stranden van Bonaire. Ze keek me ontdeugend aan en vroeg of ik vanmiddag ook op het strand zou zijn. Haar ogen glinsterden en haar hand streelde de zitting van de brommer. Ik keek weg en antwoordde dat ik vanmiddag met mijn vriendin de was ging doen. En daarna boodschappen.


8 reacties

champagne · 30 april 2005 op 11:25

Deze poging is in ieder geval geslaagd, Dirk Jan! 😀

WritersBlocq · 30 april 2005 op 12:13

[quote]Maar eerst grondig gedoucht. Geschrobd op plaatsen die nooit geschobd worden. Afgedroogd.[/quote]
Als je je geschoren had, had je wellicht winst geboekt 😀

Dees · 1 mei 2005 op 11:04

😀 😀 Erg grappige column!

Toch he, in Gambia zie je mss twee westerse oudere vrouwen die met mannen van begin twintig aan de haal gaan en stapels westerse oudere mannen die met meiden van 15, 16 aan de haal gaan.

Moest het toch ff gezegd hebben.

viking · 1 mei 2005 op 11:35

😀 😀 😀

Ma3anne · 1 mei 2005 op 11:42

Hm…. wat kost je? :laugh:

sally · 1 mei 2005 op 11:50

hahaha…

Dit was weer een hele leuke Dirkjan.

Ik kijk uit naar de volgende!

Liefs
Sally

Eddy Kielema · 1 mei 2005 op 20:03

[quote]De flacon zonnebrandcrème die ik in de zwembroek had verstopt was schijnbaar opengesprongen en de lotion sijpelde langs mijn benen op het zand.[/quote]
Dat is weer eens wat anders dan een rolletje King pepermunt in je broek… 🙂 Leuk geschreven!

Wright · 2 mei 2005 op 10:41

[img]http://users.telenet.be/honeybee1/lachen.gif[/img]
Er zijn dagen dat ik zéér content ben met mijn incontinentieslip!
Dit was weer zo’n dag!
Hilarisch.. 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder