Oma had in het schuurtje van haar aanleunwoning de hogedrukreiniger van wijlen opa Verhoeven gevonden en mee naar binnen genomen. Ze zou het waarschijnlijk in haar vergevorderde staat van dementie verward hebben met een stofzuiger. De precieze oorzaak van haar overlijden is tot op de dag van vandaag nooit vastgesteld, maar ze werd gevonden nabij de keukendeur in een laag water, onder een stapel gebroken serviesgoed en een omgevallen wandkast.
Een dienend, op maatschappelijke verrijking gericht beroep. Dan denk je dan al vlot aan een carrière bij de politie. Kwestie van rechtvaardigheidsgevoel, inzet verbale kwaliteiten en, af en toe, wat spiermassa. Een stukje servicegerichtheid naar de dankbare burger toe. Samen een geweldige klus klaren. Medeburgers verantwoordelijkheidsgevoel bijbrengen. Niet dwingend, simpelweg vanuit overtuiging, natuurlijk overwicht. “Dit is het spel en dat de regels”. Die regelgeving is feitelijk niet nodig. Iedere rechtgeaarde burger wil het spel niet missen en een bijdrage leveren! Want de mens is intrinsiek goed. Fietsverlichting is dus op orde, rood is piepend in de remmen en andermans eigendommen worden gekoesterd, zelfs met eigen leven beschermd.
Zondag startte de eerste dag van de collecte voor de Dierenbescherming. Collecteren doe ik graag, maar niet op zondag. Ik heb namelijk geen dikke schoenen met stalen neuzen om tussen de deur te zetten, noch een lederen koffertje met folders dat ik met mij meetors en ik beschik ook niet over een saai hoofddeksel en een paar blèrende kinderen aan de hand. Ik ben duidelijk geen Jehovagetuige en wil daar ook niet mee geassocieerd worden.
De opdracht aan mezelf luidt; schrijf nu eens een fatsoenlijk stukske voor de hoofdpagina, rechtstreeks in het postzegeltje, binnen een uur, waar geen enkele negatieve reactie op volgt.
Ria kijkt verbaast om zich heen als de man die tegenover haar komt zitten met veel lawaai zijn laptop opengooit. De laptop trilt bijna van zijn schoot. Er zit verder niemand in de coupé. “Beat it, beat it” schalmt er keihard uit de speaker van de laptop. Boos tikt Ria op de raam en kijkt ondertussen de man met een verwijtende blik aan. ‘Stiltecoupé’ staat er met grote letters op de raam gedrukt. De trein vertrekt. De man geeft geen krimp.
