Reisverhalen
Broodzakverhaal
Als echtgenoot middagdut na de picknicklunch, achterover met zijn hoofd op de rugzak, baal ik omdat ik vergeten ben schrijf- of leesgerei mee te nemen. De achterkant van de vetvrije net leeggegeten broodzak brengt verlossing uit mijn lijden. Op de helft van onze wandeling kan ik dan toch nog mijn drang om letters te krabbelen bevredigen. Onze gedeukte aluminium waterfles dient als schrijftafel. Een kunst op zich om op deze manier leesbare hiërogliefen te produceren.