Einde van de vakantie betekent ook meestal het einde van de pret, weet ik uit ervaring. You always work, work, work, krijg ik dan verwijtend te horen. Alsof ik er wat aan kan doen, dat leraren de eerste week na onze twee weekjes vrijaf al druk sb’s plannen en ons opzadelen met tergende taken.
Ik zei dat ik over hem schreef. In columns. Of toch iets dat er een beetje op moest lijken.
Leuk, reageerde hij enthousiast, en wat schrijf je dan zoal?
Cees, de man die mij ooit heeft aanbevolen voor de functie van Hoofd Inkoop en Logistiek bij het Medisch Centrum Alkmaar, was onze gastheer tijdens een uiterst gezellige visiteavond in zijn woning. Hij was met zijn echtgenote op reis geweest naar Papoea Nieuw-Guinea en wij hebben, onder het genot van een aantal glazen Whisky, genoten van zijn verhalen over de tocht naar afgelegen gebieden in deze voormalige Nederlandse kolonie.
Soms kan een rechtschapen naam in het buitenland aanleiding geven tot grote hilariteit. Houd daar in je vakantie alstublieft goed rekening mee.
Net thuisgekomen van een – door slecht nieuws onderbroken – weekje rust in de middle of nowhere van het Toscaanse Umbrië.
Wellicht al só yesterday, maar toch wilde ik met eigen ogen en ervaring proberen te ontdekken waarom deze Italiaanse regio zo’n gigantische hype heeft veroorzaakt.
