Het is druk in de trein. Benauwd ook. De passagiers zitten echt hutje op mutje. De jonge vrouw vervloekt zichzelf dat ze haar water is vergeten. Bij gebrek aan een zitplaats is ze maar op haar koffer gaan zitten. Het is haar hele bezit, de koffer met daarin de snel Lees meer…
Zeventien jaar is hij. Een heel leven voor zich. Tenger postuur, hemelsblauwe ogen en een ruige blonde haardos doen harten van meisjes sneller slaan. Vriendelijk is zijn benadering, altijd klaar staand als er iets van hem verwacht wordt. Maar achter zijn guitige lach gaat al een heel leven schuil. Frustratie en onmacht bevechten elkaar in felle bewoordingen en laten zijn hart soms exploderen. Hoe heeft het zover kunnen komen ?
Mijn collega’s en ik zijn er al bijna aan gewend; op maandagochtend moeten we meestal eerst de sporen uitwissen van de hangjeugd die zich op ons schoolplein tegoed heeft gedaan aan sigaretten, bier en andere alcoholhoudende drankjes. Scherven in het fietsenhok, flesjes op het dak, dat zijn dan de standaard zaken, maar ook incidenteel kapotte tuinstoelen, een opgeblazen brievenbus (waarin zich belangrijke documenten bevonden) en graffiti.
De spanning stijgt. De adrenaline nadert het kookpunt. Het is twintig over zes. Ik gluur langs het gordijn en zie een vage schim die nadert vanuit de duisternis.
Het is donderdagmorgen en ik ga naar Christine le Duc. Niks geen flauwekul op donkere koopavonden. Een winkel is een winkel en ik vertrouw volledig op mijn libido en rijke fantasie.
Kom op zeg.
