Testresultaten

Prof.dr.Jansen, wethouder en fractielijer komt mijn huis binnen. Of ik zin heb om mee te gaan naar het ziekenhuis. Hij moet de testresultaten van zijn vrouw daar ophalen.
‘Ik wist niet dat je vrouw ziek was,’ zeg ik niet echt geïnteresseerd. ’Ik wist niet dat jij van voetballen hield,’ zegt hij wijzend op de tv waar 22 randdebielen achter een bal aanjagen.
Rechts bovenin het beeld staat aangegeven dat de stand 2-0 is. ‘Wie heeft die twee goals gemaakt?,’ vraagt Jansen.
‘Dat weet ik niet Jansen, die goals stonden er al vòòr de wedstrijd. Weet je wel zeker dat je vrouw ziek is en niet jijzelf?’
‘Hoezo?,’ vraagt hij.
‘Nou, hoe ziek ben je zelf als je relaxed naar twee goals vraagt terwijl je vrouw ziek is?’
In plaats van te antwoorden loopt hij naar de deur en ik loop maar mee.

Een uurtje later staan wij voor de balie in het ziekenhuis en Jansen vraagt naar de testresultaten van zijn vrouw.
De secretaresse begint wat te kuchen.’Eh, sorry meneer Jansen maar er is hier iets misgelopen en nu zitten we met een probleem.’
Jansen wordt een beetje wit. Niet echt veel want het betreft hier geen politiek probleem dus hoeft hij het niet serieus te nemen.
‘Wat is het probleem dan?,’ vraagt hij.
‘Toen wij de testresultaten van uw vrouw naar het lab stuurden, werden ook de resultaten van een andere vrouw met dezelfde naam naar het lab gestuurd. En nu weten wij niet welke uitslag bij wie hoort. En eerlijk gezegd, meneer Jansen,de twee uitslagen zijn allebei alarmerend.’
‘Hoe bedoel je?,’ vraagt Jansen alsof net iemand hem heeft meegedeeld dat de koffiemelk op is.
‘Wel, de ene vrouw heeft de ziekte van Alzheimer en de andere heeft een geslachtsziekte. We weten alleen niet wie wat heeft.’
‘En nu?,’ vraagt Jansen achteloos een pluisje van zijn jas vegend.
‘Wij zoeken het uiteraard uit en dan bellen wij u zo snel mogelijk. Duizend maal excuus!’
‘Geeft niet hoor,’ antwoord Jansen alsof hem is meegedeeld dat behalve de koffiemelk ook de suiker op is.

Op de terugweg vraagt Jansen aan mij wat hij nu in Godsnaam moet doen.’Enig idee Kees?’
‘Tja,’ zeg ik. ‘Het beste is dat je jouw vrouw meeneemt voor een ritje.
‘Spoor je wel?,’ vraagt hij verontwaardigd.
‘Ik was nog niet klaar, Jansen. Midden in de stad zet je je vrouw uit de auto.’
Jansen zucht.
‘En mocht je vrouw de weg naar huis terugvinden, denk er dan aan, niet neuken!’
Als Jansen uitgescholden is en de snelheid opvoert tot het slakkengangetje van 200 km per uur klaart zijn gezicht ineens op:’Ik denk dat ik de nieuwste plasma tv voor mijn vrouw ga halen,’ zegt hij opgetogen.
Ik kijk deze mislukte zaadlozing van opzij aan.’Goed man, dat is geen gekke ruil,’ merk ik op terwijl ik hem aanspoor wat harder te rijden.
Achter mij zie ik een zwaailicht terwijl Jansen opgetogen met zijn mobiel naar zijn vrouw belt…