Toen Mr. Moshavot, kantonrechter in ruste en overtuigd tegenstander van vrouwelijke lijsttrekkers, een slokje van zijn thee nam, kon hij een luid geproest niet onderdrukken.
“Laura!”
“Ja Meester?”
“Noem jij dit thee?”
“Ik heb het gezet met de nieuwe [i]T-pads[/i] van [i]Pickwick[/i]. Mr. Moshavot keek vanonder zijn wenkbrauwen naar zijn 25 jaar jongere huishoudster Laura. Ze was knap om te zien, intelligent, en bovendien bracht zij bij tijd en wijle enige erotische genoeglijkheden in zijn leven. Als het echter op het zetten van koffie aankwam was zij een typische representante van wat Moshavot de [i]senseo[/i]-generatie noemde.
Een jaar of twee tevoren had hij Laura in de weer gezien met ronde, witte schijfjes. Op zijn vraag waar die voor dienden had Laura geantwoord dat het zogenaamde [i]coffee pads[/i] betrof. Meesmuilend had Moshavot opgemerkt dat die [i]pads[/i] nog het meest leken op een pessarium en dat hij geen liefhebber was van door anticonceptiva gefilterde koffie.
Nu was blijkbaar ook thee al verpakt in voorbehoedmiddelen.

“Laura, als je goede thee wilt zetten, dan schep je wat losse theeblaadjes in een thee-eitje, en laat het geheel een paar minuten trekken. In kokend water wel te verstaan.”
“Ik zal het voortaan zo doen Meester”, antwoordde Laura. “Zal ik het direct goedmaken?”
Zonder het antwoord af te wachten zetelde Laura zich op de canapé, trok haar rokje wat omhoog, en begon haar bloesje los te knopen. Uiterlijk onbewogen zag Moshavot hoe Laura het spel speelde waar zij zozeer genoegen in schepte, en dat hij zo graag aanschouwde.
Tijdens de voorstelling slaakte Laura geluidjes die veel weg hadden van een [i]senseo[/i]-apparaat dat twee kopjes koffie tegelijk klaarmaakt: een langzaam opkomend gekreun, gevolgd door een extatische warme ontlading en een ontspannend nadruppelen.
Mr. Moshavot verslikte zich welhaast.
“Het was mij een waar genoegen Laura.”
“Weet u Meester, die bekende koffiefirma is nu op de markt met nieuwe smaken, [i]Lusty Lime[/i], [i]Raving Reds[/i], en [i]Summer Sins[/i], alle drie uit de serie [i]Forbidden Fruits[/i].”
Mr. Moshavot stond op uit zijn fauteuil.
“Kleed je aan Laura, we gaan boodschappen doen.”

Categorieën: Verhalen

9 reacties

champagne · 21 april 2006 op 13:54

Ik ben fan van de Manchet verhalen! 😀

KingArthur · 21 april 2006 op 14:49

Deze senseoele tekst van Manchet heeft mij weer lekker gesmaakt.

Mup · 21 april 2006 op 18:16

[quote]dat die pads nog het meest leken op een pessarium en dat hij geen liefhebber was van door anticonceptiva gefilterde koffie.[/quote]:-) Als niet alles gefilterd is, bevat het nog een gezonde hoeveelheid koolhydraten,

Groet Mup.

Ma3anne · 21 april 2006 op 18:19

Van thee-muts naar thee-pet dus. Door Laura gaat de Oude Meester toch mooi met zijn tijd mee.

Hij is echt p e r f e c t, Manchet! :laugh:

Li · 21 april 2006 op 18:27

Het geluid van een senseo zal vanaf nu nooit meer hetzelfde zijn, vrees ik.
Wat een mazzel dat Laura geen theepot is. 🙂

Li

bert · 21 april 2006 op 18:32

Geniaal beschreven combinatie van zaken waar men van kan proeven en van kan genieten. 🙂 🙂 🙂

KawaSutra · 22 april 2006 op 01:29

Te lang weggeweest Manchet. Een waar genoegen om weer een aflevering te consumeren.

Chantal · 22 april 2006 op 15:33

:laugh: Geweldig!

melady · 23 april 2006 op 12:54

Smullen Manchet!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder