Bestaat er iets opwindenders dan iemand die gillend en schreeuwend naar de elektrische stoel wordt gesleurd? Het moet er dan ook hoognodig van komen: openbare executie. We zijn een entertainment-verslaafde beschaving en noem mij eens beter entertainment. Nou is de Aarde, en zeker Nederland toch al veel te vol, dus aan gegadigden geen gebrek. Het overbodige, atmosfeerverziekende schorriemorrie schreeuwt om uitdunning: we doen het immers ook in het kader van een gezonde wildstand. Wat een prachtkans hebben we destijds niet gemist! Hoe lang werd er niet rondgezeuld met de Tokkies? Niemand die naast ze wilde wonen. Het volgende overbodige sujet bemoeide zich er ook nog eens mee in de vorm van Emile Ratelband. De oplossing lag echter voor de hand: Opsluiten in het big brotherhuis en ze er nooit meer uitlaten, zodat de hele natie kan toezien hoe ze elkaar de hersens inslaan. De gedroomde finale is die smerige, manipulerende, met haar zelfgeschapen slechte gezondheid schermende vetvlek Hanna Tokkie, die ze allemaal opvreet totdat ze barst. Zou me dat even een oerknal geven. Dat, waarde lezer, is entertainment.

Bent u er nog? Ik zie het veel groter. Wanneer iedereen, die willens en wetens de wereld waarin we leven naar de verdommenis helpt, uit de weg geruimd wordt, scheppen we pas werkelijk een revolutie. Niet alleen de kleine visjes pakken, die de verpakking van hun sigaretten, lolly, iphone of ander overbodig product achteloos in gods natuur dumpen, maar ook de grote haaien, die het hele economisch bestel daarvan afhankelijk maken. Hierbij past overboord zetten in de Plastic Soep (en als je niet weet wat dat is, dan google je dat maar). Met de camera erop natuurlijk. Dan verandert er pas echt iets.

Ja ik weet het: ziek, verdorven, pervers. Als er gedachtenpolitie zou bestaan, was ik mijn kop allang kwijt. Je moest eens weten wat ik denk, wanneer ik iemand een blikje op straat zie werpen. Het vermorzelen van een individu, dat de dampkring trakteert op een bass-bonkend automobiel met meer plaats voor luidsprekers dan voor passagiers, zou mij even makkelijk afgaan als het doodslaan van een mug. Sterker nog: ik vind dat ze daar medailles voor moesten verlenen. Dan verandert er pas echt iets.

Wellicht koestert u de illusie dat de wereld meer gebaat is bij een man als Ali B., die respect predikt en bij Ma Tokkie op schoot gaat zitten, om vervolgens te verkondigen dat de Tokkies “heel puur” zijn. Al die politieke correctheid komt voort uit een misselijkmakende ijdelheid. Kijk eens hoe goed ik toch wel ben, hoe respectvol ik met mijn medemens omga. Het is een epidemie: met opgeheven vinger stormlopen bij Pauw en Witteman & Consorten, die optreden als geweten der natie.

Wie gaat mij nou vertellen wat goed is? Wie kan er naar zichzelf kijken, en zeggen dat hij beter is dan een ander? Wie biedt er ook maar een greintje tegengewicht aan onze kosmosverziekende onbeschaving, dat hij mij de les kan lezen over goed en kwaad?

De civilisatie is gevangen in een grote aflevering van De Zwakste Schakel: gericht op de transformatie van elk medemens tot een planeetvretende consument in het kader van de zaligmakende afzet. Ontwikkelingshulp noemen we dat. Vervolgens laten we hem keihard vallen. En zij die ons regeren, houden ons voor dat het niet anders kan. En we geloven dat omdat het vooral makkelijk is. We zijn er ook allemaal schuldig aan. Dus hou je gemoraliseer maar voor je.

Als je naar Ali B. kijkt, zie je, wie je wil zijn. Kijk naar mij en je ziet wat je werkelijk bent. Zolang je niet anoniem leprozenkonten wast, ben je echt geen haar beter dan een doemdenkende, perverse, intolerante, elitaire, rechtse, gevaarlijke smeerlap als ik. Je bent mens. En wees gewaarschuwd: de kosmos heeft jou helemaal niet nodig.


9 reacties

Libelle · 24 november 2011 op 08:50

In het smeerlap zijn wil ik je wel naar de kroon steken.
Tip; probeer net als ik een virtuele Occupier te worden. Dat lucht op.
Je verstaat als geen ander de kunst om me heel erg boos te maken. Ik ben kennelijk jouw doelgroep.
En dat zonder één schuttingwoord,vlijmscherp!
Groet, (ben melaatsen zoeken.)

pally · 24 november 2011 op 10:02

Zo, Jan, die dendert. Maar misschien wel zo hard dat-ie mij eigenlijk voorbij schiet. Ik kan niet precies duiden waar dat aan ligt. Too much? Geen nuance? Te weinig tegenwicht? Te zwart? geen humor? Het nodigt me ook niet uit nogmaals te lezen. Tja, het zegt vast iets over mij… 🙁

Groet van Pally

Bhakje · 24 november 2011 op 10:28

Dit soort columns doet me wensen dat er veel aan te merken is op de schrijfstijl, of de woordkeuze, of dat er commentaar te leveren is op het gebruik van ongepaste taal zoals schuttingwoorden. Maar helaas, bij deze column lukt dat niet.

Ik blijf zitten met een trieste nasmaak. En ik ben het met Pally eens, ik lees ‘m maar niet een tweede keer. 🙁

Boukje · 24 november 2011 op 13:36

Als ik een beetje meer op jou leek, zou ik het wel leuk vinden om jou in de electrische stoel te zien plaatsnemen. Gelukkig lijk ik helemaal niet op jou en lopen me bij het lezen van jou gedachtenkronkels de rillingen over het lijf. Misschien ben ik te lief voor dit soort overpeizingen maar dat houd ik dan graag zo!
:kophouwe:

Meralixe · 24 november 2011 op 17:55

Ik ben halverwege de column gestopt met lezen. Sorry.

BKVDM · 24 november 2011 op 20:08

Ach, ik kan er de grap wel van inzien. Want dat is het. Toch?????

Ferrara · 24 november 2011 op 23:10

Ik heb juist het gevoel dat het bloedserieus bedoeld is. Gezien de betekenis van Tisiphone.
Niet prettig om te lezen, maar dat was ook vast niet de bedoeling.

vanlidt · 25 november 2011 op 17:25

Of het gemeend is of niet is irrelevant.

Geen zin om tweede keer te lezen? Eigen keuze, misschien juist wel doen.

Wat men ervan vindt, zegt meer over de reageerder dan de columnist.

Wat schrijftalent betreft: lees en leer. 😀

LouisP · 25 november 2011 op 19:46

‘Als je naar Ali B. kijkt, zie je, wie je wil zijn. Kijk naar mij en je ziet wat je werkelijk bent.’
Als jij naar Ali B. kijkt….
Man man man..wat een blablabla in ’n froufroucultuur

Geef een reactie

Avatar plaatshouder