Vakantieleed

Ook dit jaar hadden we weer vakantie
Dit jaar ging de reis in augustus naar Frankrijk en in september naar Duitsland.
Wie kijkt er niet naar uit de welverdiende vakantie na een jaar lang hardwerken?
Maar ook deze medaille heeft twee kanten. Enkele jaren geleden zijn wij op vakantie geweest naar Oostenrijk, na een kleine 14 dagen werd het tijd om weer naar huis te gaan. Dus in de auto en rijden door het oneindige Duitsland. Het lijkt wel of Duitsland bestaat uit ANWB borden ( die daar waarschijnlijk ADAC borden heten) met grote getallen. Ben je bij Munchen, lees je op het bord: Nurnberg 265 km.. hoppa 3 uur rijden over die Autobahn, bij Nurnberg aangekomen het volgende bord: Frankfurt 375 km en wederom van dikhout zaagt men planken weer 4 uur blazen, en dan komen Essen en Oberhausen nog enfin…. Het end in de bek..
Het was tijdens zo een monsterrit dat wij na een kilometer of 860 gereden te hebben besloten uit te zien naar een gemutlichsch Gasthaus, een klein pensionnetje, waar de moede reiziger zich kan laven.
Dus afrit af.. zoeken ..Niets !! dus oprit weer op…en afrit af en niets en oprit weer op…dit herhaalde zich diverse malen..Totdat…. We in de buurt van Hockenheim kwamen.. en een klein pension vonden.
Hockenheim…Hockenheim….toch een bekende naam….maar bekend van wat…..??
Geen terrasje, geen bloembakken met begonia’s, geen Beierse muziekdeuntjes maar toch…. een pension.!!!.
Enfin hier gingen we de fout al in, maar dat komt door de vermoeidheid…., we boekten klakkeloos een kamer zonder eerst te kijken..
Achter De balie stond een morsig figuur hij was de receptionist en na later bleek ook de ober..
Sie möchten????? Vroeg hij met een stemmetje waarbij zijn sexuele geaardheid , onmiskenbaar een andere was dan die van mijn vrouw en mij…..enfin…. Sie Möchten?????”
Jawohl “ riepen wij beiden eensgezind.
Op de kamer aangekomen, zagen we de restanten van wat ooit het nieuwe behang was geweest. Nu flets en verschoten. De 3 schilderijtjes waren weg maar je kon wel zien waar ze ooit gehangen hadden.
De bedden stonden uit elkaar , riskant dat wel want ieder bed zag eruit alsof het zo in elkaar kom storten.
De douche was op gang..net zoals het toilet, maar dat hadden de overige 32 pensiongasten – voor het merendeel mannelijke stelletjes – al voor ons ontdekt en……..gebruikt!!
Dus dan maar eerst een hapje eten…en daar gingen we voor de tweede maal de fout in door in datzelfde pension wat te eten te bestellen
Vreemd dat de eetzaal leeg was??? Ja vonden we toen wel…..achteraf niet..!!
Maar goed we waren snel aan de beurt… en kozen de Chateaux Briand voor 2 personen..
Na ongeveer tien minuten werd het geserveerd door de morsige Ober/receptionist…. U kent dat wel….. of hopelijk eigenlijk niet… Maar goed morsig type, vlekken nabij het kruis van de broek, rouwranden onder de nagels, stoppels op de kin, roos op de schouders en een slecht gebit met dito adem…
Nu zegt men wel honger maakt rauwe bonen zoet, maar er zijn grenzen en deze maaltijd en ober hadden die grenzen ver overschreden..Buiten dat, de Chateaux Briand, was niet de sappige vleesmaaltijd die wij in gedachten hadden, Misschien was hij dat wel nooit geweest maar dat was dan vermoedelijk 3 of 4 gasten terug en nu voor de 5e maal opgebakken was hij om het positief te zeggen in ieder geval gaar….door en door gaar!!
We pikten dus een paar gebakken piepers en wenkten dat we wilden afrekenen..
Daar kwam de Ober!!!
Of dat we niet gezien hadden dat de Chauteux Briand nog niet op was…!! Ja hoor dat hadden we gezien maar we waren klaar… (eigen schuld dikke bult zullen we maar zeggen).
Zonder de tafel af te ruimen liep de ober weg….vreemd?
Totdat hij terug kwam met een nog veel morsig figuur…..DE KOK!!!!
Die ging meteen in de aanval.. Groot mes in de hand, en de andere hand was via zijn linker broekzak vreemde bewegingen aan het maken…HAT ES NICHT GESCHMECKT!!!!!! Vroeg de kok dreigend !!!
Jawohl logen wij …..
Meinen freund sagt sie wollen nicht von das fleisch essen??!?!?
Plots begrepen wij dat de young lovers die dit pension runden, een stelletje waren.
Tegelijk wordt dan het verschil duidelijk tussen homo-sexuele mannen en rel-nichten…… En dit waren Rel-Nichten.. van de bovenste plank.
De kok was het mannetje, signalement ongeveer 1.95meter, 140 kilo, buik, nog meer stoppels, bloederige outfit alsof hij niet alleen het vlees bakte maar ook eigenhandig de dieren van het leven beroofde..
Aber we zijn Mude en Wolten schlafen gehen…susten wij de naderende veldslag tussen homo-Duitsland en hetero-Nederland
Nu na wat dreigende blikken van de kok en zijn partner mochten wij de tafel verlaten…
We hebbende deur van de kamer op slot gedraaid……en hebben een onvergetelijke nacht doorgemaakt in de gammele bedden van dit helse Pension.
Draaien, keren, omdraaien, recht liggen, op de buik op de rug er kwam geen einde aan, TOT…..05.30 uur.!!
Geschrokken schoten wij overeind.. gillende banden en rokende motoren, toerentallen die je slechts op racemotoren tegenkomt, luidspreker geschal en de geur van brandend rubber.. Wij schoten ons bed uit en het kleine balkon op…..en realiseerden ons toen waar de naam Hockenheim zo bekend van klonk!
Recht onder ons balkonnetje bevond zich het circuit van………Hockenheim en zo te horen maakte iedere rijder een messcherpe rondetijd….
Om 08.00 uur verbeterden wij onze rondetijd en begaven ons weer via de autobahn naar huis….
Hockenheim hebben wij sindsdien gemeden….
Even in gedachten houden voor de vakantieplanning dus!!!!!

“de Zwarte Ridder”
Rich@Rd