Ik ben bedreigd! Ach dat is nou eenmaal heet, die bedreigingen. Toch is het goed om een onderscheid te maken tussen dreigingen en bedreigingen. Dreigingen zijn zoiets als Piet Paulusma die verteld dat de kans op regen vanmiddag 99 procent is. Niets ernstigs hoor, tenzij er net een of ander verhaal op je buik is geklad met pen die je door de regen straks niet meer kunt lezen. Laten we dit laatste geval voor het gemak verontreiniging noemen. Of dat je emmer bijna vol is en die regen net de laatste druppel kan vormen die je humeur doet overlopen. Eng wordt het echter wanneer je een frietzaak gaat openen naast een moskee tijdens de ramadan en dan alleen overdag open bent. Dat zijn dreigingen! Houden we nog over, bedreigingen! Dat zijn van die dingen die je echt bedreigen. Duidelijk Deb! Naja… dingen waar je bang van wordt… dingen waarvan de gevolgen verschrikkelijk kunnen zijn.
Het begon allemaal met een 17-jarig lelijk, pukkelig, zwartharig jongetje (geen buitenlander!) met een straatverbod, omdat zijn moeder en vader hem mishandeld hadden en hem wouden doodrijden. Papa kon goed messen gooien. Mama was goed in het ervandoor gaan met jonge mannen, welke niet tot haar eigen familiekring behoorden. Nou, dat jongetje had me toegevoegd op msn, want m’n nichtje van 11 of 12 wou ons wel koppelen (nog bedankt). Dacht ie nog serieus dat ie een kans maakte ook! Na de uitleg van hoe hij aan m’n mailadres was gekomen kreeg ik een portie met kijk-hoe-stoer-ik-ben voorgeschoteld (identiteitscrisis). Ik kreeg zonder ernaar te vragen zijn hele levensverhaal te horen. Ik denk vooralsnog dat ie gewoon te veel films heeft gekeken.
Het bedreigen begon toen ik hem vertelde dat ik hem vervelend vond op msn en hem maar beter kon verwijderen. Maar meneer vertelde zulke stoere dingen dat ik het wel uit m’n hoofd liet hem te verwijderen, maar hem hartelijk uitlachte! Hij zou wel eventjes de beste hackers van Groningen op mij afsturen. Wat hackers mij persoonlijk aan willen doen vraag ik me nog steeds af. Er flitsen meteen krantenkopjes door m’n hoofd: Man hackt hoofd meisje eraf.
Daarna zou de Groningse maffia mijn computer vermoorden. Want die hadden al talloze onopgeloste delicten op hun naam staan. Ik was zeer onder de indruk. Ik was hem voor met z’n volgende loze bedreigingen. Dus ik heb voorgesteld dat ie me kruipend de martinitoren op zou dragen om me er vervolgens als een dartpijl vanaf te gooien, als ik eenmaal beneden was ging ie een kip slachten en deze dan op m’n rug neerwerpen (auw!) om vervolgens een verwarming te stelen om die daarna op mijn hoofd te gooien.
Nadat z’n moeder de telefoonlijn in gebruik nam om met stichting Korrelatie te bellen werd onze msn-verbinding helaas verbroken en heb ik niet de mogelijkheid gehad om zijn reactie hierop te horen. Ik denk dat ie dus tevens een internetverbod opgelegd heeft gekregen….. en zo komen contactgestoorde gekken dus in onze maatschappij…
Maar voor het geval hij toch mijn prachtig plannetje in uitvoering wil brengen: ik ga niet meer de deur uit zonder pepperspray, een kussen op m’n rug, een matras op m’n hoofd en een paraplu (voor als et toch nog begint te regenen en de inkt wel van mijn buik gaat).
Deb
4 reacties
Dinah · 30 november 2004 op 20:27
[quote]Nadat z’n moeder de telefoonlijn in gebruik nam om met stichting Korrelatie te bellen [/quote]
Tja, daar begint het probleem dus en wat er overblijft is “de toekomst”
Ik hou mijn hart vast.
melady · 30 november 2004 op 22:33
[quote]Daarna zou de Groningse maffia mijn computer vermoorden. [/quote]
Wat een zack zeg…we hebben helemaal geen maffia in Groningen.
Laat staan computers.
Toch?
Melady 🙂
Ma3anne · 1 december 2004 op 08:48
Je vergeet het woord ‘dreigement’. Daar lijkt het meer op, naar mijn idee.
Wil niet weten hoeveel van dit soort dreigementen er over het net gaan… :red:
Wright · 1 december 2004 op 11:56
Men lijdt het meest, door het lijden dat men vreest, lijkt voor deze column wel op te gaan.