Vreemd

Ze vinden mij vreemd, ‘iedereen’ vindt mij gek, aan de kant van familie en vrienden van een zekere persoon dan alleen, tenminste voor de rest heb ik nooit iemand horen ‘klagen’.

Zo gek hé, maar ik vraag me af, heb ik de juiste normen en waarden? Mijn normen en waarden:

Je mag een medemens niet zo pijnigen dat hij/zij er emotioneel onderdoor gaat
Je mag een vrouw niet slaan
Je mag een vrouw niet in haar rug springen en trappen, laat staan als ze een baby in haar armen heeft, maar dat is duidelijk denk ik toch?
Je mag een vrouw niet doelbewust mishandelen ook niet door je eigen tekortkomingen
Je mag je vrouw niet geestelijk mishandelen
Je mag je kinderen niet manipuleren om je vrouw bij je te houden, wetende dat zij zal zwichten onder hevige emotionele druk
Je mag je vrouw niet opsluiten in de slaapkamer
Je mag je vrouw niet hoogzwanger op de straat buitensluiten in de vrieskou
Je mag een vrouw helemaal niet haar vrijheid beroven
Je mag de kinderen geen emotioneel geweld aan doen
Je moet je vrouw tot steun zijn
Je mag je vrouw niet verkrachten
Je mag je vrouw niet zeggen, ik zal je nooit laten gaan!
Je moet je vrouw en dat geldt voor ieder mens, respecteren

Geen respect…? Dan is het zaak dat je vertrekt…

Noot: vrouw staat gelijk aan man, zij staat gelijk aan hij, haar staat gelijk aan hem, zoon staat gelijk aan dochter, maar vooral mens staat gelijk aan mens.

En als het dan al mis gaat tussen twee mensen, moet je elkaar proberen te helpen, hulp zoeken problemen oplossen, niet erger maken, je hoofd niet in je handen verbergen, om er vervolgens de volgende keer weer op los te rammen of te drammen. Je onmacht bestrijden en vooral je best doen, meer dan dat zelfs! Sta het toe dat anderen helpen en vind het niet gek als jij het niet toestaat, dat de andere dan ergens anders hulp zoekt.

Maar ik, ik vind het ook heel normaal dat je de kinderen de normen en waarden bij brengt, welke leeftijd dan ook. Oprecht een eerlijk bent. Maar ik ben gek… een beetje vreemd?

Mijn opvoeding, getuige mijn kinderen, stuk voor stuk kanjers! Netjes, hulpvaardig, gevoel voor medemenselijkheid, eerlijkheid! Ook al heb ik momenten gehad dat ik ze wel eens achter het behang zou willen plakken, maar ja wie niet. Trouwens nu trek ik de eer geheel naar mijzelf, maar dat heb ik zeker niet alleen gedaan.

Vind het ook heel normaal, dat je het een ‘jongen’ van in de twintig, NIET toestaat zijn fantasieën en dan bedoel ik het bezoeken via internet van websites over incest en seks met beesten, te botvieren op welke manier dan ook, al helemaal niet op de stoel waar je de volgende dag met je andere kinderen of je vrouw de normale dagelijkse activieteiten doet zoals ontbijten, avondeten of de dezelfde pc gebruikt om spelletjes te spelen op het internet.

Dit behoort niet tot mijn normen en waarden, heb ik niet meegekregen, ben ik gek? Ben ik vreemd?

Iedereen heeft bepaalde puberale fantasieën gehad op een bepaalde leeftijd, nou ja die zoals net omschreven zijn er maar weinig, hoop ik tenminste van harte! En als dit soort fantasieën op een latere leeftijd doorgaan en daar niet over wordt gesproken, sterker nog, dit gedrag wordt getolereerd als fantasie wordt gezien, is er iets ernstig mis met de persoon en met de opvoeding alhoewel er natuurlijk beschadigde personen genoeg rondlopen.

Wat dan ook binnen mijn normen en waarden valt is, dat ik de persoon in kwestie of wie dan ook, ter verantwoording zou roepen en hem of haar in ieder geval ernstig zou melden dat dit gedrag afgelopen was. Maar ja, dat is vreemd en gek toch?

Je mag je vrouw ook niet dwingen de ‘rommel’ welk als ‘resultaat’ van de voornoemde wilde bezoeken aan het internet, zoals omschreven, achtergebleven, verpakt in papiertjes achteloos achtergelaten, op te ruimen, als zij dat niet wil, laat staan dat je kleinere kinderen in de buurt laat komen van deze ‘voorwerpen’. Waarom zou je vrouw niet mogen printen, teveel inkt verbruiken, kost papier, en het gebruik voor dit soort doeleinden dan, mag dat wel. Ben ik gek, ben ik vreemd?

En zelf als je vrouw er niets van zou zeggen, niet dat dit zo is, dan moeten je ogen wel helemaal in je zak zitten als je dit gedrag nooit zou zijn opgevallen, kan alleen als je het heel normaal vindt, binnen jouw eigen normen waarden. Ben ik gek ben ik vreemd?

En je mag al zeker niet je vrouw het zwijgen opleggen tegen de controlerende instantie, over de praktijken van de persoon, als blijkt dat er aangifte is gedaan van mogelijk kindermisbruik van een van de kinderen door een ‘bekende’, ook al wijst het onderzoek in eerste instantie, let op wat ik zeg, in eerste instantie geen lichamelijk misbruik uit.

Zelfs al zou dit een misverstand zijn, voortkomend uit kinderlijke fantasie, zouden mijn antennetjes toch wel heel erg gespitst zijn, natuurlijke bescherming heet dat. Tot op de bodem laten uitzoeken, zelf het initiatief nemen, ben ik gek ben ik vreemd?

Je mag je oren niet in je handen verbergen, duizend en één keer, als je vrouw je smekend om hulp vraagt. Je mag een kind zoon uit een eerste huwelijk dan ook niet toestaan dat hij je vrouw soms verrot scheld. Maar ja als je bijvoorbeeld je vrouw al verkracht had in vorige huwelijk, is dat natuurlijk vreemd, of ben ik gek…?

En voor die personen onder u die dit nog niet wisten, zie het resultaat, een vrouw zoveel getergd, niet meer beter wetend, zo ernstig, dat zij het leven niet meer ziet zitten soms als uitroep voor hulp, omdat mensen als familie of vrienden, dit niet willen onderkennen, denkend dat zij door andere oorzaken ziek zou zijn, zich zo vreselijk alleen voelt. Makkelijk gedacht toch, maar ik ben vreemd…

Hebben de familieleden en vrienden of bekenden allemaal gemist, volstrekt de plank misgeslagen, hulpbedes, alle signalen in de wind geslagen, alleen kunnen aangeven, dat deze vrouw, moest vasthouden aan het huis, terwijl zij niet meer bij machte was, haarzelf de schuld gevend, om dit tegen te gaan.

En hebben we het over vergeven? Dat is aan de persoon die het leed is aangedaan en als zij zoveel keren te kennen heeft gegeven, haar met rust te laten, haar te laten gaan, al vele jaren eigenlijk weg wil, hoe moeilijk dan ook, valt het binnen mijn normen en waarden om iemand te helpen, hoe gek en vreemd dat dan ook mag klinken.

Maar weet ook, dat er vele mensen zijn die niet anders zijn als diegenen die mij gek en vreemd vinden. Getuigen? Ja, zoveel, maar die leven in sommige gevallen niet meer, zie hiervoor de pagina’s en de kranten dagelijks, over zinloos geweld, de mensen, de getuigen die hierdoor het leven hebben gelaten terwijl iedereen erbij stond toekeek en niemand iets deed om te helpen. Bang voor eigen huid en haar.

Ik vraag me af, wie is er nu gek, wie is er nu vreemd.

Ja, iemand kan het heel moeilijk hebben, zijn vele oorzaken voor te noemen, maar iedereen met een beetje geloof, werkelijk geloof in de mens, mag van mij – wat zeg ik nu -, direct naar de dominee lopen en om vergiffenis gaan vragen, berouw en vergiffenis vragen voor de ernstige zonde die hij/zij al jaren pleegt! En anders steek je kop in het zand maar houdt voortaan je mening voor je, het zou je wel eens verkeerd kunnen vallen.

En weet je de dominee zal direct vergiffenis geven, heeft ie voor gestudeerd, weet hij veel, God vergeeft al onze zonden hoef je alleen maar om te vragen toch? Kun je weer even mee voort, de dagelijkse zielenrust, hoofd in het zand, hoofd in de hemel in je cabrio!

Maar wie vergeeft haar wie steunt haar?

Zij durft niet eens meer te dromen van vergiffenis, zij vindt zichzelf slecht, zij heeft last met het beheersen van haar emoties, vind je het gek?

Normen en waarden, ze hebben allemaal gelijk, ze zijn vervaagd, wat zeg ik, ze zijn weg! Allang! Door de nooit aflatende hebzucht en egoïsme van de kudde, ‘Gods kinderen’, laat me niet lachen, ik had mijn kinderen de benen gebroken, als ik zou merken dat hij/zij een van bovenstaande dingen had uitgevreten, tenminste aangifte gedaan en mijn hulp aangeboden aan het slachtoffer. Een taak voor de politie, nee dan komen we in opspraak, alleen al als we met een legitimatie bewijs moeten rond lopen of in de rij moeten staan om onze vakantie vlucht te moeten halen.

Is belangrijk toch? Maar ik ben vreemd, ze vinden mij gek…

En moet ik nu bidden en om vergiffenis vragen om wat ik hier zo plompverloren zeg?

Aan mijn nooit niet! Ben zelf Rooms Katholiek gedoopt en heb daarnaast de juiste normen en waarden, ik wou dat meer mensen die hadden, dan had zij de steun gehad van haar familie en vrienden, hadden ze het erkent en tenminste bezorgd geweest, oprecht bezorgd, haar beschermd tegen dit soort dingen, ja en het past niet hé, dat iemand denkt over het beëindigen van haar leven, dat is een zonde, zulke gedachten, gauw naar de kerk, bidden voor iemands gemoedsrust,
welke is dat dan die van jezelf of die van haar?

Steun, onvoorwaardelijke steun, dat is wat je zou moeten geven, je plekkie in de hemel, op die manier veiligstellen… als dat bestaat…. Rooms Katholiek gedoopt of niet, zal mij aan mijn kont roesten, de dag des oordeels ligt hier op aarde, mijn normen en waarden.

En de persoon die dit alles heeft bewerkstelligd, diegenen die hem voorgingen, behoeft en behoeven geen commentaar, de ‘veelpleger’ die nu hulp zoekt, voor zichzelf, bij familie en vrienden, zich een zielenpoot vindt en erkenning zoekt, nu zo graag wil helpen, terwijl dit geen hulp is, maar het behoudt van de stand van zaken, in mijn normen en waarden, een wolf in schaapskleren.

Zijn verhaal, manipulatie die het zwarte schaap aanwijst, hij weet niet beter, voor iedere vinger die hij wijst naar anderen? De boosdoener(s), wijzen er drie terug naar hem en de duim naar de anderen die dit allemaal over het hoofd hebben gezien, zal ik maar zo zeggen, maar ik ben vreemd, ik ben gek?

Ik wijs naar niemand, ik leg uit wat mijn normen en waarden zijn en waarom ik dan mijzelf niet gek of vreemd vind.

Ik durf met een gerust hart te zeggen, met al mijn fouten, onvolkomenheden en de ervaring hoe klein dan ook, hoe weinig misschien ook geleerd uit voorheen gemaakte fouten, dat als er al plaats zou zijn, mijn plekkie wel goed zou zitten… en zo niet kan ik nog altijd naar een dominee, pastor, rabbijn of van mijn part een indiaans opperhoofd, laat ik me opnieuw dopen, welke geloof maakt niet uit, als mij maar wordt vergeven, maakt mij geen donder uit, maar ik ben vreemd een beetje gek..

Noot: vrouw staat gelijk aan man, zij staat gelijk aan hij, haar staat gelijk aan hem, zoon staat gelijk aan dochter, maar vooral mens staat gelijk aan mens!

En geloof, ja dat is ook wat, voor ieder in verschillende gedaanten, op verschillende wijzen, respect, ook voor die personen die zondag ochtend, hun kinderen naar voren schuivend, of in de zandbak zetten om hun geloof langs de deuren te verkondigen, denkend dat ze dan wel beschermd worden door deze of gene hogere macht. Ook respect voor diegenen die zich ontdoen van de emotionele druk door het vragen van vergiffenis, die dan niet door God, maar door de dominee of zijn gelijken worden afgegeven.

Wie is nu gek wie is nu vreemd.

Ieder gelooft voor zich of in groepen, getuige het grote aantal oorlogen die door geloof maar vooral macht en ook geld zijn ontstaan.

»De letter gaat eerst dan leven, wanneer de mens de geboden begint te vervullen.
Daardoor groeit hij heel geleidelijk aan in de alomvattende
wet van de liefde en het leven.
Alleen degene, die met het hart en in de geest van de liefde de geboden vervult,
zal de alomvattende wet herkennen en zo de waarheid vinden, die in de ziel van ieder mens is.«
Uit: »Dit is Mijn woord«

Voor de gelovigen onder u, woorden die ik met respect plaats. De Tien geboden:

I. Ik ben de Heer, uw God: Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles beminnen.
II. Gij zult de Naam van de Heer, uw God, niet zonder eerbied gebruiken.
III. Wees gedachtig, dat gij de dag des Heren heiligt.
IV. Eer uw vader en uw moeder.
V. Gij zult niet doden.
VI. Gij zult geen onkuisheid doen.
VII. Gij zult niet stelen.
VIII. Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen.
IX. Gij zult geen onkuisheid begeren.
X. Gij zult niet onrechtvaardig begeren, wat uw naaste toebehoort.

Misschien – en ik zeg dit met het grootste respect – ik ben vreemd, is er een foutje gemaakt, of zijn er een paar misschien wel 20 of meer stenen zoek geraakt, nog ergens in de woestijn begraven liggen, door niemand gevonden nog. Vergeten op te schrijven in de Bijbel de Koran of welk boek ter wereld ook, omdat de inkt eenvoudig weg of op was, of door iemand tegengehouden die het niet zo nauw nam met dit soort teksten.

XI. Gij zult geen mens onterecht pijnigen
XII. Gij zult niet onrechtvaardig beminnen
XIII. Gij zult … vul zelf maar aan

Vraag ik mijzelf af wat nu onkuisheid is, zal ook wel ergens beschreven staan, zelfs in verschillende vormen, de mij zorgvuldig bijgebrachte normen en waarden, doen mij het gevoel geven dat er hierin grenzen zijn aan te brengen, wat is kuisheid en wat niet.

En trouwens bij V. is er volgens mij ook iets weggevallen. Dat geldt ook voor IV. trouwens, zou ook ‘uw naaste’ bij moeten staan. De rest van de geboden staan aan het begin van dit ‘verhaal’, en plaats daar vrouw of man, zij of hij, hem of haar, zoon of dochter bij, het blijft de waarheid.

Dan als laatste:

Een stichting Korrelatie zal worden opgeheven omdat er geen geld meer wordt uitgegeven aan subsidie. De hulpinstanties, ze zitten vol, doktoren, meer tijd nodig om te studeren, weer een paar eurootjes voor een telefonisch consult, ook al dragen ze geen adequate hulp aan en verkopen alleen de medicijnen, wat weten ze nou eigenlijk nog? Slapen alleen niet als de gas en licht rekening niet meer betaald kan worden of het personeel en de hypotheek.

Weet u wat, de politie, heffen we ook maar op, net als het Justitiële apparaat, is geen geld meer voor, bespaart, een hele hoop, hebben we met z’n allen meer geld, hoeven we niet meer jachtig de deur uit om iedere dag de steeds stijgende kosten te betalen.

En dan komt ie hoor, de politiek, heffen we ook maar gelijk op, maken het toch niet waar, trekken met z’n allen onze stemmen weer in, niet op de basis zoals het nu gaat, ‘eens gegeven blijft gegeven’.

En de kerken hier in Nederland, hoe is het mogelijk dat die nog bestaan? Hele grote prachtige gebouwen, veel ruimte, beperkte zitplaatsen, alleen op zondag gevuld, nou ja, bij sommigen dan, veel lucht, geen licht! Dan alleen als de zon schijnt of er genoeg kaarzen branden! Wel geld, want daarvoor wordt wel gezorgd, de knip gaat daar maar al te graag open, wederom om eigen verlichting, wellicht?

De schuldvraag, die is er niet, laat ik aan u over, weldenkende mensen, achter uw, breedbeeld TV’s, vanaf op de luie sofa van tig-euro, kijkend naar de dagelijkse moord en slachtpartijen, achter de gesloten beveiligde deur met alarm installatie of op de derde vakantie. Wereld verbeteraar, ja, dat is me ook wel eens gezegd. Maar ik vecht niet tegen windmolens! Ik vecht voor erkenning, al die gesloten voordeuren, waar achter zoveel ellende schuilt en geen tijd of erkenning meer voor is.

Ben ik terug, bij mijn frustratie, en de intense ellende van een persoon, inmiddels twee, ben ik maar vreemd, maar zeker niet gek.

En onze premier, een stapje terug voor iedereen? Geen verbouwing van het Catshuis voor 6 miljoen euro, en dan vergeet ik de tuin ook nog, maar bloemen groeien toch van zon, water en aarde? Wellicht een betere keuze, subsidie voor Korrelatie of hulpinstantie, die doen tenminste wat, ze proberen hun frustraties te beheersen.

Vinden ze het buitenland normaal, is daar het gebruik, hoort dus zo, moeten offers brengen, maar daar vinden ze het (in sommige landen dan) ook nog normaal om mensen te onderukken en zonder opgaaf van reden te vermoorden, te mishandelen, vrouwen te verkrachten, kinderen emotioneel te mishandelen geef ze maar wapens en weet ik wat al nog niet meer. De nieuwe Normen en Waarden? Een verbouwing is noodzaak, ik denk alleen op andere plaatsen.

Of dat de hoogwaardigheidsbekleders tijd hebben om te kijken wat voor kwaliteit verf er op de muren zit, de pracht en praal. Ze hebben wel andere dingen aan hun hoofd, goud en zilver hebben ze thuis wel, het bewaren van hun ego voor op de foto voor het nageslacht want dat is belangrijk, ze hadden geen klompen meer aan toen…

Trouwens zal het vreemd vinden al ik hierop een reactie krijg.

En ze lullen toch wel over de verkwisting van geld voor de verbouwing van een gebouw, dat er uitstekend uitzag, maar mooi was nog niet goed genoeg.

Offers brengen, zegt men, ik vraag me af wie nu het grootste offer brengt!

En zij, zij is alleen, eenzaam, met ‘hulp’, de verkeerde, treed in herhaling, weet niet beter meer, nu, is onmachtig, vindt zichzelf slecht, niet begrepen, helaas zoals zo velen en ik, u raad het al ben een beetje vreemd en…

(c) 12 juni 2003 – peterpan –