Waar is Jezus?

Uitgerekend een dag nadat bekend werd dat Madonna van plan is om een kindje te adopteren, en nota bene ook de grote kindervriend uit Neverland weer eens van zich heeft laten horen, verdwijnt er in Zweden een baby. Het 85-duizend inwoners tellende stadje Jönköping schijnt massaal op zoek te zijn naar ‘s werelds beroemdste, en gek genoeg: oudste, zuigeling. Vandaag is namelijk bekend gemaakt dat de enige telg van het gezin Van Nazareth uit hun pittoresk verlichte stalletje is verdwenen om tot op heden niet terug te keren. Een prestatie van formaat lijkt mij. Hoe is het immers mogelijk om onder de ogen van je beide ouders, wat grazend vee, èn de kraamvisite bestaande uit een drie man sterke delegatie van ‘ergens uit het oosten’, uit je krib te klauteren en vervolgens tuimelend te ontsnappen. Misschien hadden laatstgenoemden ook geen mirre moeten geven maar een rammelaar of een badboekje van Nijntje. Daar heeft zo’n kind toch veel meer aan. Maar mogelijk dat het kind wat van het ontvangen goud in zijn pamper heeft gepropt om met de bus naar ’s lands grootste meubelgigant te gaan waar hij, zoals dat zo vaak gaat met vermiste kinderen, rustig in de ballenbak zit te spelen.

Mocht het echter niet om een geval van wegloperij gaan dan zou ik de Zweedse autoriteiten willen adviseren om ten eerste Madonna eens stevig aan de tand te voelen gezien haar extreme belangstelling voor crucifixen zoals zij in de Confessions Tour toonde. Nu bekend is geworden dat zij opteert voor nog een aangenomen kindje zou de kleine Jezus bij uitstek een geschikte adoptiekandidaat zijn. Ook die andere spraakmakende popster, Michael ‘bad’ Jackson, zou men eens aan een kruisverhoor moeten onderwerpen op grond van zijn enorme voorliefde voor kinderen, waarover beweerd wordt dat hij deze koters het liefst zo dicht mogelijk in de nabijheid van zijn eigen kruis wil hebben.

Blijft voor mij echter evident dat ik het van de ouders een grove nalatigheid vindt dat dit heeft kunnen gebeuren. In de Verenigde Staten was dit ondenkbaar geweest, daar wordt Het Kindeke tegenwoordig uitgerust met GPS. Aanvankelijk vond ik het een absurd idee om zo’n ukkepuk van moderne navigatieapparatuur te voorzien, sterker nog ik vind hem zelfs te jong voor een mobieltje met TomTom, maar inmiddels moet ik toch erkennen dat men dan wel in de gelegenheid is om het verloren schaapje terug te vinden.

Persoonlijk houd ik het nog steeds op baldadigheid van de kleine Nazarener, want ook al was de ouderlijke woning eenvoudig toegankelijk voor slechtwillenden vanwege het ontbreken van een voorpui, er zijn geen sporen van een misdrijf gevonden en evenmin is er iets bekend over losgeld. Ik hoop dan ook dat hij zich snel zal melden want ik moet er niet aan denken dat we binnenkort bij de AVRO een vervolg op Op Zoek Naar Jozef gaan krijgen.

Het zal me niets verbazen als hij binnenkort gewoon over het water komt aankruipen..