Warenhuisbeleefdheid

De kinderen zijn naar school, wij moeders vrij en dus gaan wij er kinderloos op uit. Mijn vriendin en ik zijn op zoek naar een rugzak. De stad in, kuieren over de markt lijkt ons een goed plan op deze stralende ochtend. De auto geparkeerd en op naar het warenhuis midden in de stad. Een bewaker knikt ons vriendelijk goedemorgen, als wij lachend binnen wandelen. De roltrappen en de lift werken weer niet en dus wordt het klimmen naar de tweede verdieping. Voor ons wat extra beweging.

Als wij de rugzak in bezit hebben, besluiten wij voor een kop koffie met wat lekkers, nog een verdieping hoger te klimmen. Op het dakterras willen wij genieten van de zon en iets lekkers, maar we worden lichtelijk gestoord door twee macho mannen. Niet bepaald onze types, te bruin, te glad en te blufferig. Als we voorbij lopen, vragen zij of we bij ze komen zitten. In koor antwoorden wij: ‘Nee, vandaag niet.’ We lopen door naar een paar tafels verderop.

Normaal gesproken zijn wij best in voor een gezellige babbel met onbekenden. Maar zij zijn duidelijk ergens op uit, waar wij geen trek in hebben. We zitten net lekker aan het bakje koffie, als een van die mannen op staat en naar ons tafeltje komt lopen.
‘Mag ik een sigaret bietsen?’
‘Ja hoor.’ Ik houd mijn pakje open, zodat hij er een kan pakken.
‘Bedankt, jullie kunnen gerust bij ons komen zitten hoor.’
‘Wij zitten hier prima, bedankt.’
Eindelijk heeft hij het door en loopt terug naar zijn vriend.
Ik kijk mijn vriendin aan en één blik is genoeg. Wij doen moeite om onze lach in te houden.

De koffie was lekker, de taart en het sigaretje in de zon ook. Het is op en wij verlaten het dakterras. Beneden vlak voor de uitgang komt er een oudere man binnen, hij staat stil, veegt zijn voeten zorgvuldig op de grote mat, neemt zijn hoed af. Hij knikt naar de bewaker, zegt: ‘Goedemorgen.’
De bewaker kijkt verbaast en ziet dat wij het ook hebben gezien, hij lacht en zegt: ‘Dit zie ik niet elke dag.’
‘Wij ook niet’, en wij lopen lachend naar buiten.
‘Met die mooie man zou ik nu wel een bakje koffie willen drinken’, zeg ik tegen mijn vriendin. Die man heeft vast mooie verhalen.