Soms spoor ik van geen kilo. Dan schieten letters mij te lang. Vliegen zinnen door de bocht, rakelings langs mijn tenen. Vaak betrap ik mij er op. Slap maar kort. Geen draad peuter ik er mee los. Bijster is mijn pad. Net als alle eindjes, die ik nergens vind. Gelijk stormende servetjes, laag in de wind. Ik steven er dwars doorheen. Kon ik maar de juiste cijfers vinden of verkeerde woorden. Kon ik maar ergens staan, voor een kwartje achterin. Ik dring ongeduldig voor en pas drie keer op mijn tellen. Mijn eerste woord zal ketters zijn en lage woorden zullen honger lijden. De muizen gaan vrijuit op het spek. Het konijn met de kat op stok. Geen hond zal ernaar kraaien. Op de stoel swingen salamanders. De sloot is in de put en de nieuwe geit gedumpt.
Zwijgende tonnen remmen de betere bankzit. No rit without norit. De dood is een lachpiek. Soms comme kommer en soms comme kwel. Hel en grond blijven puddingslap liggen. Slechts snelle slakken gaan er van tussen, slap van kont, als u bedoelt wat ik begrijp. Ze leggen suiker op de kippen. Een dikke oogst brengt meel en gort samen. Eten in de vrouw brengt domheid uit de fles.
Wat de heer kent dat slikt ie door.
Het lijf jaagt op hoedjes en schrikt in verbondenheid. Een flinke bries ontglipt het struikgewas en de gekookte peren liggen te ver weg. Er is nog niemand voorlangs geappeld. Dat maakt het hoofd gratis en de zorgen zwaar. Vlak voor de auto stoot het paard zich drie keer aan een tandarts. Die breekt met een krik zijn mond goed dicht. Het koper wordt koud gesmolten. Woorden in messing geven bronzige stilte.
Slechte communiquasi versart de geest. Met sterk geredetwist zet ik slappe woorden neer. Autobustraagheid leidt tot zwakke lettersamenhang. Ik gok beter tegen slecht gissen in. Mijn woordenwissels starten vaak in lelijkheid. Ik huil met korte melkmuil en kleed mij zittend aan. Ik zie niet uit maar kijk wel in. Een dag gehuild is een dag geleefd. Ik wissel slechts woorden en denk dat ik ben. It’s always worse to stay at home permanently. I better start with an undefined depart.
[b][url=http://ldolphin.org/babel.html]Mien Babelt[/url][/b]
[img align=left]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ab/Communication_emisor_nl.jpg[/img]
12 reacties
Dees · 12 mei 2009 op 12:19
Vind het altijd ook erg knap dit soort stukjes, maar ik weet verder niet zo goed wat ik ervan moet vinden! Is dit opperste creativiteit? Is dit een wiskundig brein dat probeert met taal logisch te goochelen als ware het een cijferreeks? Is dit eigenlijk wel schrijven? Ik weet het niet. Ik vind het knap, maar soms staan ze me onwillekeurig een beetje tegen, de opsommingen van jouw hand.
lisa-marie · 12 mei 2009 op 15:54
Doet mij erg denken aan de toren van babel.
[quote]Geen draad peuter ik er mee los. [/quote]
Ik kan er zelfs geen draad van spinnen. 😀
Macx · 12 mei 2009 op 17:53
Ik kan er geen marsepein van maken. Nee, voor mij is dit een overkill en niet mijn smaak.
LouisP · 12 mei 2009 op 19:10
Mien,
elke alinea is op zich goed. Zonder uitzondering zijn ze op zich een perfect begin, een inleiding van. Ik wou dat ik zo altijd kon beginnen!
Omdat het verhaal, column, of wat dan ook maar niet wil beginnen komt het een beetje vreemd over. En stelt het wat teleur. Maar ik ga er gewoon van uit dat er een reden achter zit.
groet,
Louis
SIMBA · 12 mei 2009 op 19:51
Een Babelonische spraakverwarring…een beetje vreemd maar wel lekker.
arta · 12 mei 2009 op 20:47
Een hoog rivella-gehalte 😀
Ik kon er geen boomerang aan vastknopen , maar het structureel volhouden van één stijl vind ik bewonderswaardig.
🙂
lisa-marie · 12 mei 2009 op 22:46
Het laat mij niet los en zie er nu ook allemaal begin, midden of einden in van spreekwoorden.
Of is dat nu erg ver gezocht?
fijnedagnog · 13 mei 2009 op 00:44
In eerste instantie dacht ik dat je computer gecrashed was net voor je de column instuurde. Nee, dat is flauw. Ik vind het een meesterwerkje om zo met spreekwoorden en gezegden te goochelen. Petje af. Of het nu een column is of niet boeit me niet zo. Het is leuk om te lezen.
Even kritisch dan. Je plaatst de laatste tijd onder al je columns een illustratie. Wat mij betreft horen die er niet bij en voegen ze ook weinig toe.
Fijnedagnog
Bitchy · 13 mei 2009 op 07:04
hahaha idd je bent zo vrolijk als de deur en als de put vol is dempt men de kip. :hammer:
Knap in elkaar gezet!
Mien · 14 mei 2009 op 07:18
@allen:
Bedankt voor jullie reacties.
@Dees:
Een ervaren CX-rot in verwarring gebracht. Een groter compliment kan ik niet krijgen.
Ik had precies hetzelfde gevoel tijdens het schrijven als jij tijdens het lezen. Totdat het concept me niet meer los liet en de column zichzelf schreef. De slotsom (als we het dan toch over opsommingen en wiskunde hebben :)) van deze column is dat tekst door iedereen anders geinterpreteerd en uitgewisseld wordt (wat ook gelukkig blijkt uit de reacties). Kortom babylonische schrijfverwarring in een woordenwissel.
@LouisP:
Het geheel is meer dan de som der delen. Tussen de regels door roept het verhaal een sfeer van onvrede op. Dit gebeurd ook vaak in een woordenwissel. In de laatste zinnen ligt een mogelijke slotsom opgesloten.
@fijnedagnog:
Ik plaats alleen plaatjes als deze de tekst ondersteunen. Het principe: plaatje, praatje, daadje, pas ik in willekurige volgorde, vaak toe in mijn columns. Soms ter lering en soms ter vermaak. Ook hier is dat gebeurd. Dat is ook opgepikt door de lezers, gezien de reacties. Het communicatieplaatje visualiseert hoe het principe van communicatie in aanvang werkt. De grote vraag is of ik dit nu bevestig of tegenspreek in deze column. Een stukje antwoord ligt verstopt onder de tekst die schuil gaat onder [b][url=http://ldolphin.org/babel.html]Mien Babelt[/url][/b]. Stof tot nadenken.
Fem · 14 mei 2009 op 23:22
Het doet me een klein beetje denken aan de autodropreclame 😀 !
Wel ontzettend mooi gevonden en leuk uitgewerkt, column of niet…
Dees · 15 mei 2009 op 16:59
je bent ook een mien jong naar mijn hart he 😀 en ik ben wel blij dat je me geen ouwe rot noemt