Ik houd absoluut van yoga. Echt geweldig vind ik dat. Je kunt niet vaak genoeg yoga-en. Ik sta voor de spiegel. Mijn pasgewassen haar perfect gestyled, mijn nagels pas gelakt. Nog snel een beetje mascara op mijn verder perfect opgemaakte gezicht. Heerlijk, uren voor de spiegel staan. “Waar ga jij vanavond heen, schat?” Hij noemt een voor mij onbekende discotheek. Mooi, want als er iemand is die ik niet tegen wil komen…

Een stoere jongen is het. Grote mond, klein hartje. Nooit gedacht dat hij me zou bedonderen. Ik weet nog precies wanneer ik erachter kwam. “Dag schat, vannacht was heerlijk” klonk een zwoele stem op onze voicemail. Onze voicemail. Die arrogante … had gewoon ons nummer gegeven! Niet zijn mobiel, maar ons nummer! Domme Chantal komt er toch niet achter, zou hij wel gedacht hebben. Ik begon er op te letten en ontdekte steeds meer. Meneer was overwerken, maar als ik zijn kantoor belde was het allang gesloten. Bedrijfsuitjes die niet bestonden. Uit eten met zakenrelaties tot drie uur ’s nachts. Hij nam niet eens de moeite om goede smoezen te verzinnen.

“Dumpen die handel” riepen mijn vriendinnen allemaal. Maar hoe? Ik houd van hem. We zijn niet voor niets al jaren samen. We zouden samen een toekomst opbouwen. Had ik ook niet schuld aan deze situatie? “Absoluut niet” verzekerden mijn vriendinnen me, maar ja die zijn natuurlijk wel bevooroordeeld. Nee, onze relatie verbreken, dat kon ik absoluut niet. Hoe zou ik moeten leven zonder hem? Misschien is het zwak, maar ik kan me geen leven zonder hem voorstellen.

Dus nam ik een besluit. Wat hij kan, kan ik ook. En wel tien keer zo goed ook. Ik ben niet voor niets een vrouw. Mannen gaan heus niet meer vreemd dan vrouwen, zoals sommige statistieken beweren. Vrouwen weten het alleen beter te verbergen, wij vrouwen kunnen veel beter liegen. Dus ging ik op yoga. Twee keer per week, uit mijn dak in clubs, kroegen, discotheken. Mijn yogakleding verstopt bij de kapstok onder de jassen, zodat ik het snel aan kon trekken als ik thuiskwam. Niet dat hij dan thuis was, zijn bedrijfsuitjes duurden meestal tot een uur of vier. Hij geloofde de yoga-smoes en ik kon doen wat ik wilde.

Je denkt waarschijnlijk dat als jij uit bent, ik wanhopig op je zit te wachten. Weg zit te kwijnen, tot je een keertje belt. In werkelijkheid doe ik hetzelfde als jij. Ik ga uit met mijn vriendinnen en flirt er op los. Maak je over mij maar geen zorgen. Jij je zakenrelaties, ik mijn yogalessen. “Yogalessen”. “Vanavond ga ik uit met de yogagroep, schat.” “Nee hoor, drie tot vier keer yoga per week is helemaal niet veel. Het is juist goed voor je gezondheid.” Wat ik doe als hij er ooit achter komt? Hem confronteren met de feiten. Hij bedondert mij tenslotte ook! Two wrongs won’t make a right. Maar tot nu toe heeft het me nog niks slechts gebracht.

“Je hebt wel erg veel yogalessen de laatste tijd, schat, is dat niet ontzettend duur?” “Ach, schat, jij werkt zoveel over, dat mijn yogalessen geen probleem zullen zijn.”


11 reacties

WritersBlocq · 25 augustus 2005 op 17:44

Ik vind hem helemaal top!!! Maar eh, yoga, ik krijg er alleen maar fucking veel energie van dus eh, ik hou het in gedachten als Plan B ingeschakeld moet worden 😉

Kees Schilder · 25 augustus 2005 op 18:16

Vind je niet dat Yoga beter verdient dan als excuus voor andere lichamelijke oefeningen misbruikt te worden?
Ik vind de column overigens top! 😀

ietje · 25 augustus 2005 op 21:37

creatieve oplossing voor relatieproblemen maar ik zou toch eerlijk tegen mijn vriend zeggen dat ik regelmatig (een vriendje op)snorkel.

Discoverme · 25 augustus 2005 op 21:46

Mijn vriendin geeft yogalessen…help! Die is volgens mij al een stapje verder.

Erg leuk geschreven.

Mosje · 25 augustus 2005 op 22:29

Ik doe al jaren aan bedrijfsuitjes. Trek het ook af voor de belasting. Samen met een vrouwelijke collega, die ook gek is op uitjes, doen we aan de spontane en natuurlijke vereniging van het persoonlijke bewustzijn en de goddelijke dimensie in ons, de microkosmos en de macrokosmos. Het is spontaan in die zin dat er geen bijzondere inspanning voor geleverd hoeft te worden, het gebeurt vanuit zichzelf.
Maar dat snap jij inmiddels ook wel, denk ik.
😛

Li · 25 augustus 2005 op 22:37

Ik vind het een geweldige smoes!
Maar wel vermoeiend zo’n relatie.
Hoeveel Yoga-standjes zijn er eigenlijk Chantal:-D

KawaSutra · 26 augustus 2005 op 00:13

Prima column maar m.i. niet de beste oplossing, al begrijp ik het wel.
Maar wat als hij nu ‘overwerkt’ raakt en ook op Yoga wil? 😀

Louise · 26 augustus 2005 op 07:16

:laugh:
En dan yoga?! Hoe krijg je het verzonnen 😀

Geertje · 26 augustus 2005 op 12:14

Pfff…ben aan de yogi, zou dat ook helpen?

😮

Shitonya · 26 augustus 2005 op 13:16

Nu ben je even triest als hem. Nee, eigenlijk nog veel triester. Hem met hetzelfde terugpakken. Maak het dan gewoon uit, want dit is ook een relatie van niks. Blijf dan gewoon vrijgezel, dan kun je ook neuken met wie je wilt.

Ps: als dit een fictief verhaal was dan alvast sorry ^^

prikkels · 26 augustus 2005 op 23:15

Op zich lekker en vlot geschreven. Maar wat een bullshit. Ik houd zoveel van hem. Oh, wat houdt houden van volgens jou dan in? Oneerlijkheid, bedonderen en dure yogalessen.

Tja…het zal aan mij liggen, of ik kom van een andere planeet, maar ik ben het absoluut oneens met je.

Wake up. Of is houden van een synoniem voor een goed gevulde portefeuille?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder